با عرض سلام و احترام
ممنون از اینکه به مخاطبین کمک میکنید تا بهتر زندگی کنند.
دختری 27 ساله و درونگرا هستم.اما موقعیت اجتماعی خوبی دارم و اصلا خجالتی نیستم. و دایره دوستان زیادی دارم. در دو رابطه که با جنس مخالف داشتم متوجه شدم مشکلی دارم که این مشکل را در اطرافیان خود نمیبینم.
مشکل من این است که من تازمانی که با طرف مقابلم در ارتباط هستم زندگی عادی و معمولی خودم را دارم و احساس میکنم بود یا نبود طرف مقابلم برایم اهمیتی ندارد. حتی زمانی که با هم بیرون میرویم دوست دارم زودتر برگردم دوست ندارم زمان زیادی را با طرفم صرف کنم. و بسیار اتفاق می افتاد که درخواست ملاقات از طرف مقابل بود و من به بهانه های مختلف کنسل می کردم. اما پس از جدایی بسیار احساس دلتنگی و تنهایی میکردم. یعنی تا زمانی که با کسی هستم احساس میکنم دوستش ندارم . اما زمانی که رابطه تمام می شود به شدت احساس دلتنگی میکنم. به طوری که الان حدود 10 ماه از یک رابطه 7 ماهه گذشته و من هنوز ایشان را فراموش نکردم و هرروز یاد خاطرات با ایشان می افتم.در حالی که ایشان بالافاصله پس از جدایی با کس دیگری در ارتباط بودند و مرتبا عکسهای آنها در شبکه های اجتماعی دیده میشود.
لازم به ذکر است هر دو موردی که با آنها در ارتباط بودم به من گفتند تو رفتار سردی با من داشتی واین برای مرد اصلا خوب نیست.
آیا به گفته دو نفر میشود به این نتیجه رسید که من دختر سردی هستم شاید توقع آنها از من زیاد بوده چون به نظر خودم اصلا سرد نبودم ؟؟ این قضیه به درونگرا بودن من ربطی دارد؟؟ من اصلا نمیدونم آیا طرفم را دوست داشتم یا نه اگر دوست داشتم چرا تو رفتارم نشون نمیدام اگر نداشتم چرا بعد از جدایی انقدر عذاب کشیدم؟؟ لطفا کمکم کنید تا اگر مشکلی دارم برای درمان خود اقدام کنم. چون پاسخ این سوالم رو در هیچ کتاب و سایتهای مختلف روانشناسی پیدا نکردم.
با سپاس فراوان
مهمترین سوال :
