درود بر شما دوست گرامی

ارتباطات محیط کاری به گونه ای است که ما تسلطی بر همکاران نداریم. یعنی با کسانی مواجه خواهیم شد که از قبل توسط سیستم انتخاب شده اند و ما در گزینش آنها دخالتی نداشته ایم.

• ما مامور به تربیت و تغییر کسی نیستیم که اگر هم بودیم توفیقی در این کار نداشتیم. همچنین نمی توانیم ایده آلیستی فکر کنیم و بخواهیم یک مجموعه یا سیستم را از اول بسازیم. بنابراین بهتر است بر روی شرایط خود تمرکز کرده تا بتوانیم مناسب ترین و سودمند ترین رفتار را با توجه به شرایط خود داشته باشیم.
• همه افراد اطراف ما خردمند یا دلسوز نیستند، این ما هستیم که حدود  و مرزهای ارتباط با همکاران را تعریف می کنیم. با توجه به نکاتی که درمورد ایشان نوشته اید ممکن است لازم باشد رویکرد مستقیم اتخاذ کنید. می توانید رک و راست به او بگویید: «راستش دوست ندارم پاسخ این سؤال شما را بدهم» یا «این مسئله شخصی است. ترجیح می دهم راجع به موضوع دیگری صحبت کنیم»؛ سپس بحث را عوض کنید.
• لزومی ندارد که به طور کامل او را نادیده بگیرید، اما تا آنجا که می توانید از برخورد داشتن با او خودداری کنید. همچنین توجه نشان دادن به ایشان در حکم تقویت رفتارش است. با عدم توجه به رفتار ایشان، می توانید ضمن ایجاد آرامش برای خودتان، احتمال برخورد با ایشان را نیز کاهش دهید.
• چنین افرادی در همه محیطهای کاری وجود دارند. بهتر است شما به جای تمرکز بر رفتار ایشان برای ارتقای خود تلاش کنید و ارتباطتان را با ایشان به حداقل ممکن برسانید.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری