با نیازهای دوران تجرد چه کنم؟

پرسش

تاریخ ثبت : 21 مرداد 1397

562 بازدید

با سلام و احترام

دختری 33 ساله - مجرد - فرزند سوم از سه فرزند که دو برادر 3 و 6 سال بزرگتر از خود دارم که متاهل ‏هستند و بنده با مادر زندگی میکنم. در 5 سالگی پدرم فوت شدند. از نظر ظاهری مشکلی ندارم و چهره و اندام طبیعی و ‏متناسبی دارم و از نظر شرایط فرهنگی، مالی و خانوادگی در سطح خوبی هستیم.

بنده لیسانس آمار دارم و بعد از فارغ التحصیلی، مدتی در شرکت مهندسی برادرم کار کردم و مدتی تدریس خصوصی ریاضی ‏داشتم و اوقات فراغت ام رو هم با ورزش و کتاب و نقاشی و ... سپری کردم و از سن 23 – 24 سال تمایل به ازدواج داشتم. ‏اما چون مورد مناسب خودم در اطراف پیدا نمی کردم، مجبور به آشنایی های اینترنتی میشدم که چند بار هم این آشنایی ها به ‏دیدار حضوری رسید، ولی معمولا اون آقایون به موقع به عدم صداقت اعتراف می کردند و یا خیلی نامتناسب با من بودند. ‏‏(در دوران دبیرستان و دانشگاه افرادی بودند که من یا آنها و یا هردو به هم تمایل داشتیم، اما هیچوقت نتونستم و نخواستم با ‏پسری دوست باشم، بنا به چارچوب هایی که مادر برای ما قرار داده بود)

دو مورد خواستگار از آشناها بود که یکی دیپلمه ‏بود که اصلا به من ربط نداشت و دیگری وکیل بود از یک خانواده ای که تحصیلات نداشتند و پدر و برادر های معتاد داشت ‏و از نظر فرهنگی با ما هماهنگی نداشت. خیلی از همکلاسی ها و هم سن و سال های من با معرفی و یا دوستی ازدواج کردند ‏و فرزند دار هم شدند، اما من که به شدت علاقمند به ازدواج و فرزند بودم، نتونستم برای خودم کاری کنم. دیگه به حدود سی ‏سالگی رسیدم و احساس بطالت می کردم و زندگی روزمره ام کلافه ام میکرد. از آنجا که در این مدت فراغت از دانشگاه فقط ‏روانشناسی به دادم رسیده بود و از نوجوانی هم رشته ی مورد علاقه ام بود، کارشناسی ارشد رو در این رشته در دانشگاه ‏خواندم و فارغ التحصیل شدم و مدتی هم برای داشتن آرامش و ارضای نیاز مادری در یک مهد کودک مشغول کار شدم. اما به ‏شدت از طرف کادر مدیریت در تنگنا بودم و مجبور به ترک آنجا شدم و هنوز هم خاطره ی اون روزها و کودکان برام بسیار ‏شیرین هست. از طرفی برای این که بعد از فراغت از تحصیلات ارشد مثل قبل دچار اتلاف وقت نشم، دوره ‏های بیمه رو گذروندم و دو ماه است که نماینده ی بیمه شدم که کار فروش بیمه ی عمر رو انجام میدم، تا با کار کردن، دوباره ‏مشکلات افسردگی سراغم نیاد و همین طور پرمشغله باشم که کمتر به این چراها و چگونه های زندگی ام (که یکیش ازدواج ‏نکردن و نداشتن و نتوانستن نگه داشتن یه رابطه با مرد هست) به سراغم بیاد. از طرفی نسبت به ده سال قبل خیلی بیشتر به استقلال مالی ام ‏فکر میکنم و روزهای بی کاری من رو به فکر هایی میندازه که ممکنه برای اجرای آن افکار، تاوان سنگینی بپردازم.‏

چیزی که در حال حاضر و البته از ده سال پیش به شدت آرامش رو از من میگیره، جدای از اون مساله که سنم بالا رفته و ‏ممکنه نتونم مادر بشم، اینه که به شدت نیاز جنسی دارم که مجبور به متوسل شدن به راههای غیر منطقی (چت های اینترنتی و ...) میشم (گهگاه این عادت را ترک میکنم اما باز هم نیازهای جنسی من رو مجبور به این کار ‏میکند و بعد این کار هم به شدت به عذاب وجدان دچار میشم و هم به خودم حق میدم که به طبیعی ترین و مقدماتی ترین نیازم ‏پاسخ میدم). گرچه میدونم نمیتونم در این سن خودم رو متقاعد به شروع ارتباط جنسی با یک مرد کنم بنا به دلایلی که تا ‏حالا چارچوب های اخلاقی ام بهم این اجازه رو نداد، اما گاهی دوست دارم همه ی این سد ها رو بشکنم و وسوسه میشم که ‏بالاخره یکی از این ارتباطات وب چت رو که هدفش فقط ارضای جنسیه رو واقعی کنم (شاید بیشتراین فکر بعد سی سالگی ‏بارها به سراغم اومد اما به شدت خویشتنداری میکنم)

ثبت و ویرایش پاسخ

لغو درخواست

با سلام و احترام
دختری 33 ساله - مجرد - فرزند سوم از سه فرزند که دو برادر 3 و 6 سال بزرگتر از خود دارم که متاهل ‏هستند و بنده با مادر زندگی میکنم. در 5 سالگی پدرم فوت شدند. از نظر ظاهری مشکلی ندارم و چهره و اندام طبیعی و ‏متناسبی دارم و از نظر شرایط فرهنگی، مالی و خانوادگی در سطح خوبی هستیم.
بنده لیسانس آمار دارم و بعد از فارغ التحصیلی، مدتی در شرکت مهندسی برادرم کار کردم و مدتی تدریس خصوصی ریاضی ‏داشتم و اوقات فراغت ام رو هم با ورزش و کتاب و نقاشی و ... سپری کردم و از سن 23 – 24 سال تمایل به ازدواج داشتم. ‏اما چون مورد مناسب خودم در اطراف پیدا نمی کردم، مجبور به آشنایی های اینترنتی میشدم که چند بار هم این آشنایی ها به ‏دیدار حضوری رسید، ولی معمولا اون آقایون به موقع به عدم صداقت اعتراف می کردند و یا خیلی نامتناسب با من بودند. ‏‏(در دوران دبیرستان و دانشگاه افرادی بودند که من یا آنها و یا هردو به هم تمایل داشتیم، اما هیچوقت نتونستم و نخواستم با ‏پسری دوست باشم، بنا به چارچوب هایی که مادر برای ما قرار داده بود)
دو مورد خواستگار از آشناها بود که یکی دیپلمه ‏بود که اصلا به من ربط نداشت و دیگری وکیل بود از یک خانواده ای که تحصیلات نداشتند و پدر و برادر های معتاد داشت ‏و از نظر فرهنگی با ما هماهنگی نداشت. خیلی از همکلاسی ها و هم سن و سال های من با معرفی و یا دوستی ازدواج کردند ‏و فرزند دار هم شدند، اما من که به شدت علاقمند به ازدواج و فرزند بودم، نتونستم برای خودم کاری کنم. دیگه به حدود سی ‏سالگی رسیدم و احساس بطالت می کردم و زندگی روزمره ام کلافه ام میکرد. از آنجا که در این مدت فراغت از دانشگاه فقط ‏روانشناسی به دادم رسیده بود و از نوجوانی هم رشته ی مورد علاقه ام بود، کارشناسی ارشد رو در این رشته در دانشگاه ‏خواندم و فارغ التحصیل شدم و مدتی هم برای داشتن آرامش و ارضای نیاز مادری در یک مهد کودک مشغول کار شدم. اما به ‏شدت از طرف کادر مدیریت در تنگنا بودم و مجبور به ترک آنجا شدم و هنوز هم خاطره ی اون روزها و کودکان برام بسیار ‏شیرین هست. از طرفی برای این که بعد از فراغت از تحصیلات ارشد مثل قبل دچار اتلاف وقت نشم، دوره ‏های بیمه رو گذروندم و دو ماه است که نماینده ی بیمه شدم که کار فروش بیمه ی عمر رو انجام میدم، تا با کار کردن، دوباره ‏مشکلات افسردگی سراغم نیاد و همین طور پرمشغله باشم که کمتر به این چراها و چگونه های زندگی ام (که یکیش ازدواج ‏نکردن و نداشتن و نتوانستن نگه داشتن یه رابطه با مرد هست) به سراغم بیاد. از طرفی نسبت به ده سال قبل خیلی بیشتر به استقلال مالی ام ‏فکر میکنم و روزهای بی کاری من رو به فکر هایی میندازه که ممکنه برای اجرای آن افکار، تاوان سنگینی بپردازم.‏
چیزی که در حال حاضر و البته از ده سال پیش به شدت آرامش رو از من میگیره، جدای از اون مساله که سنم بالا رفته و ‏ممکنه نتونم مادر بشم، اینه که به شدت نیاز جنسی دارم که مجبور به متوسل شدن به راههای غیر منطقی (چت های اینترنتی و ...) میشم (گهگاه این عادت را ترک میکنم اما باز هم نیازهای جنسی من رو مجبور به این کار ‏میکند و بعد این کار هم به شدت به عذاب وجدان دچار میشم و هم به خودم حق میدم که به طبیعی ترین و مقدماتی ترین نیازم ‏پاسخ میدم). گرچه میدونم نمیتونم در این سن خودم رو متقاعد به شروع ارتباط جنسی با یک مرد کنم بنا به دلایلی که تا ‏حالا چارچوب های اخلاقی ام بهم این اجازه رو نداد، اما گاهی دوست دارم همه ی این سد ها رو بشکنم و وسوسه میشم که ‏بالاخره یکی از این ارتباطات وب چت رو که هدفش فقط ارضای جنسیه رو واقعی کنم (شاید بیشتراین فکر بعد سی سالگی ‏بارها به سراغم اومد اما به شدت خویشتنداری میکنم)

مهمترین سوال :
نمیدونم چه کنم با این وسوسه ی پایان دادن به این انتظار طولانی و ‏از طرفی منتظر ماندن برای ازدواج؟ ‏

پاسخ نوشتاری پاسخگر به سوال شما

سارا میرزامحمدی

12 فروردین 1399 ساعت 14:10

همراه گرامی

نوشته تان را خواندم

نیاز جنسی در دوران مجردی معضلی است که خیلی از جوانان با آن درگیرند و عرف و فرهنگ ما دست بسیاری از آنان را برای ارضای این نیاز خارج از ازدواج بسته است.

شما در اوج دوران شکوفایی جنسی زنان هستید ( بین 30 تا 35 سالگی) و مسلما از نبود این مسئله دچار مشکلات روحی و جسمی خواهید شد. راهای زیادی وجود دارد که مزایا و معایب آنها را با هم مرور میکنیم :

متاسفانه بسیاری از افرادی که امکان ارضای نیازهای جنسی از راه های سالم برایشان میسر نیست به دیدن فیلم های پورنوگرافی روی می آورند. این فیلم ها به دلیل نشان دادن تصویر اغراق آمیز از رابطه جنسی انتظارات و دید افراد را نسبت به رابطه جنسی تحت تاثیر قرار می دهند.
رابطه جنسی تجسم یکی از عمیق ترین روابط انسانی است که دو نفر در آن می توانند آزادانه احساسات خود را به دیگری نشان دهند و با اهمیت دادن به نیاز های هم درجهت ارضای آن ها بکوشند. اما در فیلم های پورنوگرافی رابطه جنسی رابطه ای یک طرفه و صرفا برای کسب لذت فردی نشان داده می شود. دیدن مکرر این فیلم ها باعث می شود فرد نتواند رابطه جنسی رضایتمندانه ای را با شریک زندگی خود برقرار کند.

خود ارضایی یکی از روش هایی است که افراد برای رفع نیازهای جنسی خود زمانی که به شریک جنسی دسترسی ندارند از آن استفاده می کنند. خود ارضایی در مسیر رشد جنسی افراد امری غیر عادی نیست و بسیاری از افراد در طول زندگی خود به خصوص در دوران بلوغ و رشد و رسش جنسی آن را تجربه می کنند.
اما مشکل زمانی ایجاد می شود که این رفتار شکلی وسواس گونه به خود بگیرد و افراد به انجام آن اعتیاد پیدا کنند.

در این حالت فرد در برابر میل به انجام خود ارضایی احساس فشار و اجبار زیادی می کند و مقامت برای خودداری از این کار برای او بسیار سخت می شود.
تکرار خودارضایی تبعات روانی بسیاری برای فرد خواهد داشت. چرا که بسیاری از افراد به دلایل مختلف از جمله به خاطر اعتقادات مذهبی به ناپسند بودن این کار معتقدند و همین امر احساسات ناخوشایند زیادی از جمله احساس گناه و ضعف را برای فرد به همراه می آورد.

هم چنین خودارضایی می تواند در آینده موجب کژکاری های جنسی مختلفی نیز برای فرد شود. اگر خودارضایی برای شما نیز مشکلاتی ایجاد کرده مراجعه به مشاوره روانشناس کمک زیادی به شما در ترک خودارضایی و کاهش احساسات ناخوشایند ناشی از آن خواهد داشت.

در یک رابطه سالم و رضایت بخش نیاز جنسی تنها بخشی از تعاملات و ارتباطات زن و مرد را تشکیل می دهد. ارضای نیازهای عاطفی و اشتراکات شناختی از دیگر بخش های مهم رابطه سالم محسوب می شوند.زمانی که افراد تنها به دلیل نیازهای جنسی وارد ارتباط با جنس مخالف می شوند نمی توانند سایر موارد را به خوبی در نظر بگیرند.

در نتیجه روابطی که برپایه ارضای نیازهای جنسی شکل می گیرند معمولا روابط کم دوامی هستند و به مرور زمان با شکست رو به رو می شوند. در این روابط به دلیل نبود شناخت و تعهد کافی، طرفین بعضا متحمل آسیب های روحی روانی زیادی می شوند که می تواند انتخاب های آینده آن ها را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد. روابط دختر و پسر که در سالهای اخیر بسیار رایج شده است نیز باید مورد توجه قرار گیرد.

حال میتوانیم به مشکل اساسی شما که عدم توانایی برای ورود به یک رابطه سالم منجر به ازدواج است، بپردازیم.

برای ورود به زندگی متاهلی غیر از آمادگی جسمی نیاز به آمادگی روانی نیز وجود دارد. آیا شما این آمادگی را دارید؟

اشتباه ترین انتخاب ممکن همین است که بخواهید به دلیل فشار ناشی از نیاز جنسی وارد این رابطه شوید. بسیاری از دختران و پسران تصور می کنند با رسیدن به بلوغ جسمانی آمادگی های لازم برای ازدواج را پیدا کرده اند در حالیکه ازدواج تنها به این مورد ختم نمی شود و لازم است که دختران و پسران قبل از ازدواج به امادگی های قبل از ازدواج فکر کنند.

اگر یک نفر برخی آمادگی های مورد نیاز برای ازدواج را در خود رشد و پرورش نداده باشد، لزوما با یافتن فردی که دارای تمام ملاک های مد نظرش باشد، نمی تواند ازدواج پایداری داشته باشد.

وقتی این آمادگی ها نباشد، کم کم تنش ها شروع خواهد شد، دو طرف حرف همدیگر را نخواهند فهمید، درگیری ها بیشتر می شود و روز به روز از هم دور خواهند شد. بنابراین در مبحث ازدواج، خیلی مهم است که بدانیم آیا آمادگی ازدواج را داریم یا نه؟

برخورداری از استقلال روانی و عاطفی لازمه اصلی برای ورود به زندگی مشترک است.به این معنی که دختر یا پسر باید به این باور رسیده باشند که می توانند در زندگی انتخاب مسئولانه داشته باشند و بهایش را بپردازند بنابراین شخصی که حتی در تصمیم گیری برای تعیین رشته تحصیلی خود در دانشگاه ناتوان است، آمادگی لازم برای ورود به زندگی مشترک را ندارد. آیا شما به این حد از استقلال رسیده اید؟

بحث آمادگی اجتماعی برای همسران بسیار مهم است چون بعد از ازدواج، شما دارای خانواده جدیدی می شوید و اگر در این آمادگی دچار مشکل باشید، در رفت و آمد با خانواده همسر یا دوستان همسر به مشکل جدی برخواهید خورد. بررسی این آمادگی در خودتان کار سختی نیست و باید نحوه تعامل تان با دیگران را ارزیابی کنید.

توجه به ارزش ها، هم کفو بودن و توانایی مدیریت هیجان نیز از ویژگی های لازم برای ازدواج کردن محسوب می شود.سازگاری داشتن در مواجهه با بحران و چالش ها در زندگی مشترک باعث می شود فرد قدرت پذیرش داشته باشد و اگر مشکلی را می توانند تغییر بدهند در جهت آن اقدام کنند.بنابراین دختران و پسران جوان باید انعطاف پذیر باشند، به طرف مقابل توجه کنند و خود ابرازی و همدلی بالایی داشته باشند.

ضمنا اگر در دوران مجردی احساس شادی نمی‌کنید و از زندگی لذت نمی‌برید احتمالا با برقراری ارتباط عاطفی نیز اتفاق خاصی نخواهد افتاد. خوشبختی و خوشحالی واقعی چیزی است که از درون به وجود می‌آید و اتفاق‌ها و افراد بیرونی لزوما نمی‌توانند شما را شاد کنند. اگر در دوران مجردی و تنهایی به اندازه کافی نیرومند هستید که با مشکلات و اتفاق‌ها کنار بیایید، از زندگی لذت ببرید و با ویژگی‌های خودتان کنار بیایید. احتمالا با برقراری ارتباط عاطفی نیز می توانید این کار را بکنید.

همه ما یک گذشته داریم. طبیعتا فرد جدید که وارد زندگی ما می شود باید گذشته ما را بپذیرد. ولی قبل از آن خود ما باید با گذشته مان کنار آمده باشیم و قادر باشیم که آن را کنار بگذاریم. امکان دارد برخی از افراد در گذشته ارتباط‌های عاطفی داشته باشند. مهم است که در برقراری ارتباط عاطفی با آن کنار آمده باشند. اگر هنوز با خودتان کنار نیامده اید نسبت به این ارتباط گذشته عصبانی هستید یا هنوز نمی دانید که چه چیزی می خواهید. کمی صبر کنید ضمن اینکه مهم است که بین رابطه قبلی که داشته اید و رابطه متعهدانه جدیدی که در پی ایجاد آن هستید، فاصله زمانی مناسبی سپری شده باشد.

همه این معیارها و ارزیابی آن در وجودتان کمک میکند انتخاب برایتان ساده تر باشد و آمادگی روانی برای ازدواج را نیز پیدا کنید.

بالغانه مسائل را بررسی کنید.

اگر فکر میکنید به تنهایی از پس این تغییرات برنمیایید حتما از کمک فرد متخصصی استفاده کنید.

من برای شما منابعی را نیز پیشنهاد میکنم که امیدوارم به کارتان بیاید و در این راه کمک کننده باشند.

سپاس از اعتمادشما

سارا میرزامحمدی

خانه توانگری طوبی

معرفی کتاب
آمادگی برا ی ازدواج نوشته بهناز عابدی
ازدواج عاقلانه نوشته باربارا دی /انجلیس ترجمه شمس الدین حسینی انتشارات نسل نواندیش

معرفی درس
بسته ازدواج مثبت 360

همراه گرامینوشته تان را خواندمنیاز جنسی در دوران مجردی معضلی است که خیلی از جوانان با آن درگیرند و عرف و فرهنگ ما دست بسیاری از آنان را برای ارضای این نیاز خارج از ازدواج بسته است. شما در اوج دوران شکوفایی جنسی زنان هستید ( بین 30 تا 35 سالگی) و مسلما از نبود این مسئله دچار مشکلات روحی و جسمی خواهید شد. راهای زیادی وجود دارد که مزایا و معایب آنها را با هم مرور میکنیم :  متاسفانه بسیاری از افرادی که امکان ارضای نیازهای جنسی از راه های سالم برایشان میسر نیست به دیدن فیلم های پورنوگرافی روی می آورند. این فیلم ها به دلیل نشان دادن تصویر اغراق آمیز از رابطه جنسی انتظارات و دید افراد را نسبت به رابطه جنسی تحت تاثیر قرار می دهند. <a href="https://honarehzendegi.com/fa/%D8%B1%D9%88%D8%A7%D8%A8%D8%B7-%D8%AC%D9%86%D8%B3%DB%8C">رابطه جنسی</a> تجسم یکی از عمیق ترین روابط انسانی است که دو نفر در آن می توانند آزادانه احساسات خود را به دیگری نشان دهند و با اهمیت دادن به نیاز های هم درجهت ارضای آن ها بکوشند. اما در فیلم های پورنوگرافی رابطه جنسی رابطه ای یک طرفه و صرفا برای کسب لذت فردی نشان داده می شود. دیدن مکرر این فیلم ها باعث می شود فرد نتواند رابطه جنسی رضایتمندانه ای را با شریک زندگی خود برقرار کند. <a href="https://honarehzendegi.com/fa/%D9%87%D9%85%D9%87-%DA%86%DB%8C%D8%B2-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D8%A7%D8%B1%D8%B6%D8%A7%DB%8C%DB%8C">خود ارضایی</a> یکی از روش هایی است که افراد برای رفع نیازهای جنسی خود زمانی که به شریک جنسی دسترسی ندارند از آن استفاده می کنند. خود ارضایی در مسیر رشد جنسی افراد امری غیر عادی نیست و بسیاری از افراد در طول زندگی خود به خصوص در دوران بلوغ و رشد و رسش جنسی آن را تجربه می کنند. اما مشکل زمانی ایجاد می شود که این رفتار شکلی وسواس گونه به خود بگیرد و افراد به انجام آن اعتیاد پیدا کنند.در این  حالت فرد در برابر میل به انجام خود ارضایی احساس فشار و اجبار زیادی می کند و مقامت برای خودداری از این کار برای او بسیار سخت می شود. تکرار خودارضایی تبعات روانی بسیاری برای فرد خواهد داشت. چرا که بسیاری از افراد به دلایل مختلف از جمله به خاطر اعتقادات مذهبی به ناپسند بودن این کار معتقدند و همین امر احساسات ناخوشایند زیادی از جمله احساس گناه و ضعف را برای فرد به همراه می آورد.هم چنین خودارضایی می تواند در آینده موجب کژکاری های جنسی مختلفی نیز برای فرد شود. اگر خودارضایی برای شما نیز مشکلاتی ایجاد کرده مراجعه به مشاوره روانشناس کمک زیادی به شما در ترک خودارضایی و کاهش احساسات ناخوشایند ناشی از آن خواهد داشت. در یک رابطه سالم و رضایت بخش نیاز جنسی تنها بخشی از تعاملات و ارتباطات زن و مرد را تشکیل می دهد. ارضای نیازهای عاطفی و اشتراکات شناختی از دیگر بخش های مهم رابطه سالم محسوب می شوند.زمانی که افراد تنها به دلیل نیازهای جنسی وارد ارتباط با جنس مخالف می شوند نمی توانند سایر موارد را به خوبی در نظر بگیرند.در نتیجه روابطی که برپایه ارضای نیازهای جنسی شکل می گیرند معمولا روابط کم دوامی هستند و به مرور زمان با شکست رو به رو می شوند. در این روابط به دلیل نبود شناخت  و تعهد کافی، طرفین بعضا  متحمل آسیب های روحی روانی زیادی می شوند که می تواند انتخاب های آینده آن ها را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد. <a href="https://honarehzendegi.com/fa/%D8%B1%D9%88%D8%A7%D8%A8%D8%B7-%D8%AF%D8%AE%D8%AA%D8%B1-%D9%88-%D9%BE%D8%B3%D8%B1">روابط دختر و پسر</a> که در سالهای اخیر بسیار رایج شده است نیز باید مورد توجه قرار گیرد. حال میتوانیم به مشکل اساسی شما که عدم توانایی برای ورود به یک رابطه سالم منجر به ازدواج است، بپردازیم.برای ورود به زندگی متاهلی غیر از آمادگی جسمی نیاز به آمادگی روانی نیز وجود دارد. آیا شما این آمادگی را دارید؟اشتباه ترین انتخاب ممکن همین است که بخواهید به دلیل فشار ناشی از نیاز جنسی وارد این رابطه شوید. بسیاری از دختران و پسران تصور می کنند با رسیدن به بلوغ جسمانی آمادگی های لازم برای ازدواج را پیدا کرده اند در حالیکه ازدواج تنها به این مورد ختم نمی شود و لازم است که دختران و پسران قبل از ازدواج به امادگی های قبل از ازدواج فکر کنند.اگر یک نفر برخی آمادگی های مورد نیاز برای ازدواج را در خود رشد و پرورش نداده باشد، لزوما با یافتن فردی که دارای تمام ملاک های مد نظرش باشد، نمی تواند ازدواج پایداری داشته باشد.وقتی این آمادگی ها نباشد، کم کم تنش ها شروع خواهد شد، دو طرف حرف همدیگر را نخواهند فهمید، درگیری ها بیشتر می شود و روز به روز از هم دور خواهند شد. بنابراین  در مبحث ازدواج، خیلی مهم است که بدانیم آیا آمادگی ازدواج را داریم یا نه؟ برخورداری از استقلال روانی و عاطفی لازمه اصلی برای ورود به زندگی مشترک است.به این معنی که دختر یا پسر باید به این باور رسیده باشند که می توانند در زندگی انتخاب مسئولانه داشته باشند و بهایش را بپردازند بنابراین شخصی که حتی در تصمیم گیری برای تعیین رشته تحصیلی خود در دانشگاه ناتوان است، آمادگی لازم برای ورود به زندگی مشترک را ندارد. آیا شما به این حد از استقلال رسیده اید؟بحث آمادگی اجتماعی برای همسران بسیار مهم است چون بعد از ازدواج، شما دارای خانواده جدیدی می شوید و اگر در این آمادگی دچار مشکل باشید، در رفت و آمد با خانواده همسر یا دوستان همسر به مشکل جدی برخواهید خورد. بررسی این آمادگی در خودتان کار سختی نیست و باید نحوه تعامل تان با دیگران را ارزیابی کنید.توجه به ارزش ها، هم کفو بودن و توانایی مدیریت هیجان نیز از ویژگی های لازم برای ازدواج کردن محسوب می شود.سازگاری داشتن در مواجهه با بحران و چالش ها در زندگی مشترک باعث می شود فرد قدرت پذیرش داشته باشد و اگر مشکلی را می توانند تغییر بدهند در جهت آن اقدام کنند.بنابراین دختران و پسران جوان باید انعطاف پذیر باشند، به طرف مقابل توجه کنند و خود ابرازی و همدلی بالایی داشته باشند.ضمنا  اگر در دوران مجردی احساس شادی نمی‌کنید و از زندگی لذت نمی‌برید احتمالا با برقراری ارتباط عاطفی نیز اتفاق خاصی نخواهد افتاد. خوشبختی و خوشحالی واقعی چیزی است که از درون به وجود می‌آید و اتفاق‌ها و افراد بیرونی لزوما نمی‌توانند شما را شاد کنند. اگر در دوران مجردی و تنهایی به اندازه کافی نیرومند هستید که با مشکلات و اتفاق‌ها کنار بیایید، از زندگی لذت ببرید و با ویژگی‌های خودتان کنار بیایید. احتمالا با برقراری ارتباط عاطفی نیز می توانید این کار را بکنید.همه ما یک گذشته داریم. طبیعتا فرد جدید که وارد زندگی ما می شود باید گذشته ما را بپذیرد. ولی قبل از آن خود ما باید با گذشته مان کنار آمده باشیم و قادر باشیم که آن را کنار بگذاریم. امکان دارد برخی از افراد در گذشته ارتباط‌های عاطفی داشته باشند. مهم است که در برقراری ارتباط عاطفی با آن کنار آمده باشند. اگر هنوز با خودتان کنار نیامده اید نسبت به این ارتباط گذشته عصبانی هستید یا هنوز نمی دانید که چه چیزی می خواهید. کمی صبر کنید ضمن اینکه مهم است که بین رابطه قبلی که داشته اید و رابطه متعهدانه جدیدی که در پی ایجاد آن هستید، فاصله زمانی مناسبی سپری شده باشد.همه این معیارها و ارزیابی آن در وجودتان کمک میکند انتخاب برایتان ساده تر باشد و آمادگی روانی برای ازدواج را نیز پیدا کنید. بالغانه مسائل را بررسی کنید. اگر فکر میکنید به تنهایی از پس این تغییرات برنمیایید حتما از کمک فرد متخصصی استفاده کنید. من برای شما منابعی را نیز پیشنهاد میکنم که امیدوارم به کارتان بیاید و در این راه کمک کننده باشند.  سپاس از اعتمادشما سارا میرزامحمدی خانه توانگری طوبی

معرفی کتاب :

معرفی فیلم/مقاله :

معرفی دروس غیر حضوری :

اکشن پلن :

ثبت و ویرایش پاسخ

لغو درخواست

سوالات مشابه

ارتباط با خود1,118 بازدید
ترس از آینده1,162 بازدید
اختلاف باهمسرم1,148 بازدید
چيكار كنم تا كمتر احساس تنهايى داشته باشم؟5,738 بازدید
آیا رابطه عاطفی با مردی که اجازه ازدواج مجدد از دادگاه گرفته خیانت است؟1,174 بازدید

دکتر علیرضا شیری

پرسش خود را هم اکنون از مشاوران ما بپرسید...

دسته بندی ها

پاسخگران