درود بر شما

توضیحات شما را خواندم مژده گرامی. قابل درک است که وضعیت بلاتکلیفی در رابطه برای شما چقدر می تواند آزار دهنده باشد.

گاهی اوقات دلیل این رفتارها از سوی پسر، خالی کردن خشمی است که در رابطه ایجاد شده است. گاهی نیز به این دلیل است که آقاپسر تمایلی به یکسره کردن تکلیف رابطه ندارد و در حال وقت گذرانی است. گاهی اوقات نیز پسر با کم محلی به دختر و قرار دادن او در شرایطی که نمی داند واکنش بعدی چیست، ممکن است بخواهد باجگیری عاطفی کند. گاهی هم به دلیل برخی مشکلات شخصیتی و یا عدم مهارتهای رفتاری و ارتباطی در پسر است. و اینکه بعضی اوقات نیز پسر کاملاً از رابطه سرد شده ولی بلوغ شخصیتی لازم برای تمام کردن را ندارد.

مژده عزیز؛ اینکه کدام یک از دلایل فوق در دوست شما ایجاد شده مسئله ای نیست که برای شما اولویت داشته باشد. مهم این است که ایشان با این رفتارها نمی تواند پایگاه عاطفی مطمئنی برای شما باشد. البته قابل درک است که وقتی شما مدتی از عمرتان را صرف یک رابطه عاطفی کرده و انرژی و سرمایه عاطفی خود را در آن گذاشته اید، ترک کردن رابطه برای شما سخت باشد. اما به جای اینکه انتظار بکشید تا ایشان بیاید و رابطه را باشما از سر بگیرد بهتر است خودتان تکلیف چنین رابطه ای را مشخص کنید. یعنی وقتی تصمیم این آقا وقت گذرانی یا گذشت زمان است و آینده این رابطه نامعلوم؛ ادامه دادن و امیدواری غیرواقعی دادن به خود فقط باعث وابستگی بیشتر و تحمیل استرس بر شما و از دست رفتن فرصتهای دیگر برای شما شود. رفتارهایی مانند تکه پرانی و حرف زدن غیرمستقیم، رفتارهای بالغانه ای نیست و فایده ای برای شما ندارد.

بنابراین برای خاتمه دادن به این وضعیت نامطلوب، از ایشان بخواهید که نظرش را برای ادامه دادن یا ندادن به شما بگوید. توجه داشته باشید که اگر به جای بحث در مورد رابطه، ایشان طفره رفت  و به قول شما بحث را عوض کرد و پاسخ مشخصی نداد، یعنی اینکه هدفش با شما یکی نیست و شما در زندگی ایشان هیچ جایگاهی ندارید. در اینصورت این شما هستید که با یک تصمیم قاطعانه، از این رابطه بیرون خواهید آمد و به دنبال فرصتهای دیگر خواهید بود.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری- خانه توانگری طوبی

سلام دوباره مژده گرامی و ممنون از توضیحات تکمیلی

شرایط روحی شما قابل درک است.

• نوشته  بودید با مادر شما بحث داشته است و حالا ایشان عنوان می کند که نمی تواند فراموش کند و زمان می خواهد. اما این زمانی که ایشان خواسته اند دقیقا چه مدت است؟ ایشان برای فراموش کردن گفته های مادرتان چه کار مثبتی دارد انجام می دهد؟ نظر مادر شما درخصوص ایشان چیست؟ و چرا فکر می کنید حتما باید ایشان مادر شما را ببخشد؟ شاید در بحثی که بین آنها پیش آمده مادر شما ذیحق بوده نه ایشان.
• رابطه ای که قطع و وصل شود و طرف مقابل با بلاتکلیف نگه داشتن دیگری سبب بر هم خوردن چارچوبهای عاطفی او شود، رابطه ای نیست که اِلِمانهای یک رابطه مثبت را داشته باشد. بنابراین ضمن احترام به شرایط روحی و خواسته قلبی شما بهتر است این رابطه را پایان یافته بدانید و با پذیرش سختی های ترک رابطه و دوره سوگ، به دنبال ایجاد موقعیتهای دیگر باشید.
  

علی اکبری