سلام و خدا قوت
دو سال ست که ازدواج کردم. نزدیک یک سال است که همسرم به دلیل بدهی مالی، منزل را ترک کرده و از کشور خارج شده و تا الان هیچ خبری ازش ندارم. بعد از درگیری های فراوان با مشکلات زندگی و دادگاه، الان به منزل پدری بازگشتم و به شدت احساس پوچی، تنهایی و افسردگی دارم. انگار زندگی و هرچی که به دست‌ آوردم رو باختم و هیچ توانی برای ادامه زندگی ندارم. اصلا انرژی انجام هیچ کاری را ندارم. به یک همراه و همدم نیاز دارم تا باهاش درد و دل کنم، اما هیچ کسی را ندارم و این حس تنهایی به شدت آزارم میده. از طرفی آقایی (هم سن خودم،بدون هیچ شناختی) را دورادور میشناسم که تمایل دارم با ایشان هم صحبت بشم، اما در این شرایط، اصلا این کار را منطقی نمیدانم‌ و فقط اسمش را توهم میگذارم. حس تنهایی و تصورات پوچی که در مورد آن شخص دارم به شدت آزارم میدهد. حس بی ارزشی و طرد شدن، انگیزه هایم را از بین برده.

مهمترین سوال :
با این احساس پوچی و تنهایی خودم چه کار می توانم بکنم؟