سلام !

نامه تان رو خوندم و متوجه شدم هرچند تجربه ی این حالت تعداد دفعات زیادی نداره اما دامنه ی تاثیری داره که آزار دهنده است و حتما تحمل این شرایط سخته!

اشاره کردید تا قبل از مورد اخیر، وقتی در فشار روحی شدید قرار می گرفتید تجربه ی قطع ارتباط با دنیای بیرون رو تجربه می کردید اما این بار گویا تمرکز زیادِ کاری ذهن شمارو در فشار قرار داده که این میتونه زنگ خطری باشه برای افزایش دامنه ی آسیب پذیریتون که نهایتا به کاهش عملکردتون منجر بشه!

برای جلوگیری از این موضوع مراجعه به روانپزشک  میتونه کمکتون کنه که علایم اضطرابتون رو بتونید کنترل کنید

در رابطه با اینکه در حال حاضر چه کاری میتونید انجام دهید باید بگم تجربه ی علایم بدنی که فرمودید در اثر یک فشار بهتون تحمیل میشه در حقیقت ماحصل اضطرابهای متفاوتی هست که در فاصله ی بین علایم تجربه می کنید و یا با بی توجهی یا با روشهای ناکارآمد با اونها مقابله می کنید، در حقیقت ظرفیت تحمل اضطراب رو‌ اگر ظرفی در نظر بگیریم ؛ این ظرف با اضطرابهای کوچک و بزرگ پر شده و اون فشار روحی نهایی فقط ضربه ی آخر هست که منجر به علایم میشه؛ پس بخشی از روند درمان مربوط اضطرابهای روزانه است و برای اینکه بتونید اقدام موثری انجام دهید ابتد باید چک کنید که در حال حاضر با این اضطرابها چه کار می کنید...

دد لاینی رو برای خودتون تعیین کنید(بین دو تا چهار هفته) که موارد اضطراب زای کوچک و بزرگ رو یادداشت کنید و مقابل هر کدام، رفتاری که در مقابل این موقعیتها انجام دادید رو هم ذکر کنید

آیا این علایم‌میتونه پیش مقدمه ی مشکلات دیگر باشه ؟ از ویژگی های بیماری های مرتبط با اضطراب این هست که به مرور دامنه ی فعالیت خودشونو افزایش می دهند و دامنه عملکرد شما رو‌محدودتر می کنند

یعنی در بهترین حالت این هست که عملکردتون رو در زمینه های متفاوت  مختل میکنه

امانتدار اعتمادتان هستم_نعیمه داودی منش؛خانه توانگری