سلام. دختر۲۵ساله فارغ‌التحصیل پزشکی عمومی هستم و در حال حاضر منتظر شروع طرحم هستم.
فرزند طلاقم و در ۲۰ سالگی پدرم رو ازدست دادم. علت جداشدن هم اعتیاد پدرم بود که بعد از چالشهای خیلی زیاد در نهایت به طلاق رسید. یکماه پس از فوت پدرم با یکی از همکلاسیهام به پیشتهاد ایشون و به قصد ازدواج خانواده ام رو درجربان گذاشتم و برای آشنایی بیشتر وارد رابطه شدم.
من برای ایشون شرایطم رو گفتم و ایشون پذیرفت و گفت خودم‌ مهمم و جدایی والدینم براشون مهم نیست. اما بعد از دو ماه با گفتن اینکه مادرشون گفته دختر یه آدم معتاد به درد زندگی نمیخوره خواست رابطه تموم بشه. اما به قول خودشون با هم دوست باشیم و احترام هم رو نگه داریم من میخواستم کمترین حد ارتباط رو با ایشون داشته باشم، چون خیلی اذیت شده بودم و خیلی هم بهشون اصرار کرده بودم رابطه رو ادامه بدیم ولی من رو متهم به بچه بازی میکرد و فاصله میگرفت و من هم بیشتر اصرار میکردم. این رابطه سه سال طول کشید و یک ماه قبل ایشون عقد کرد. تو این مدت هر بار هم من فاصله میگرفتم میومد جلو و میگفت نمیخواد ناراحت باشی. ۲۰ روز قبل از عقدش هم با من اومد بیرون به پیشنهاد خودش و کلی حرف صمیمی زد

مهمترین سوال :
الان من با وجود اینکه خیلی اذیت شدم ولی پذیرفتم. باید اشتباهاتم رو بررسی کنم و ادامه بدم. من قبل از اون آقا از یکی از همکارهام خیلی خوشم میومد ولی هیچوقت کاری نکردم که بفهمه و اون هم پا پیش نذاشت. شاید چون میدونست با همکلاسیم در ارتباطم
منم چون اون اقدامی نکرد پیشنهاد همکلاسیم رو قبول کردم. الان دلم میخواد با اون آقا ارتباط داشته باشم که همدیگر رو بیشتر بشناسیم. دوست دارم بفهمه خیلی وقت بوده که ازش خوشم میومده و به نظرم میتونستیم مناسب هم باشیم. ولی نمیدونم درسته اینکه بهش بگم یا نه؟
الان اون تو یه شهر دیگه طرح میگذرونه و من فقط گاهی اوقات به بهونه راهنمایی گرفتن درباره طرح بهش زنگ میزنم و اون هم خیلی احترام میذاره ولی جز یه رابطه رسمی چیزی نیست.
دوست دارم برای زندگیم خودم تصمیم بگیرم تا بعدا حسرت نداشته باشم ولی نمیدونم درسته یا نه؟ آیا مستقیم بهش بگم ازش خوشم میاد؟ و ازش فرصت بخوام که همدیگر رو بشناسیم؟ یا غیرمستقیم بهش بفهمونم؟ اگه آره چطوری؟ با چه بهونه ای؟
میتونم برم شهری که اون هست برای طرح ولی بازم براش دلیلی ندارم و نمیدونم اگه اون بگه نه از رفتن به اون شهر پشیمون میشم.