با سلام
بنده به مدت ۲ سال در مورد یکی از همکلاسیان دانشگاهم فکر و تحقیق کردم و پس از این مدت به این نتیجه رسیدم که باید خود ایشون رو درجریان بذارم و بصورت خیلی عادی و ساده اما از طریق شبکه اجتماعی براشون بیان کردم و در برخورد اول تا حدودی منطقی و پیش بینی شده بهم جواب دادند اما برای خودشون خیلی غیر منتظره و تا حدودی شوک آور بود و اصلا از بنده چنین انتظاری نداشتند اما پس از چندی صحبت کردن در فضای مجازی و همینطور چند دیدار کوتاه در محیط دانشگاه مقداری کشش به سمت بنده پیدا کردند و سعی کردند بهتر و بیشتر من رو بشناسند. بنده نیز در انجام این کار بهشون کمک کردم. مدت آشنایی ما حدودا ۱۰ روز می باشد که در این مدت جز تلاش برای شناخت یکدیگر فرصتی برای انجام فعالیت دیگری نداشتیم. اما اخیرا بنده همچنان به روال آشنایی سعی دارم که به ایشون نردیکتر بشم و این کار از طریق دیدار های دوستانه در محیط دانشگاه یا بیرون از دانشگاه انجام بدم. ولی ایشون به دلیلی که ازش اطلاعی ندارم از انجام این دیدار ها خودداری می کنند. برای مثال در محیط دانشگاه با دیدن بنده سعی میکنن محیط را ترک کنند.

مهمترین سوال :
علت اینکه از دیدن من و ایجاد ارتباط نزدیکتر دوری میکنند چیست؟
بنده حتی پیشنهاد آشنایی در محیط بیرون دانشگاه را هم دادم که نه مخالف و نه موافقت خاصی کردند. نحوه آشنایی ما بسیار ساده و بدور از روابط عاطفی یا احساسی بود و هردو به اینکه اول تا جاییکه ممکنه با منطق با یکدیگر آشنا بشیم سپس وارد فاز احساسی بشیم توافق کرده بودیم و علت این کار هم این بود که نمی خواستیم درصورتی که به هر دلیلی برای هم مناسب نبودیم برای هم تعهد یا وابستگی ایجاد کنیم. اما برای بنده جای سوال است که چرا برای آشنایی بیشتر بصورت حضوری تمایلی ندارند و دوری میکنند لازمه که بگم تا جایی که بصورت مجازی آشنا شدیم نقاط تفاهم بسیار زیادی داشتیم و تقریبا مانعی برای ادامه این رابطه و آشنایی بیشتر وجود نداشت