با سلام سپیده عزیز

تضاد و دوگانگی که هم اینک با آن مواجه هستید، ممکن است در مقاطع مختلف زندگی گریبانتان را بگیرد حتی اگر رشته ی ایده آل تان را دنبال می کردید. 

اینگونه نیست که اگر در رشته ی پزشکی مشغول به تحصیل می بودید، دچار این دوگانگی یا به قول خودتان ، " تشویش" نمی شدید. 

در متن شما چهار جمله قابل تامل است.

۱- آرزوی پزشکی پر کشید....

۲- به دلیل عقب نموندن از بقیه ......

۳- اگه نتونم حسابدار شم ، " بدبخت " میشم.....

۴- زندگی برای حرفه ای شدن " فقط یکبار زمان میده" ....

در مورد اول، اگر واقعا استعداد و توانمندی و علاقمندی تان در رشته ی پزشکی و یا رشته های مرتبط با آن است، این فرصت را به خود بدهید. ۲۲ سالگی سنی نیست که تغییر رشته و به دنبال ایده آل رفتن ها ، تاوان سنگینی برایتان داشته باشد. فقط لازم است برای این تغییرات واقع بین باشید و در صورت بررسی همه ی موارد ، بهترین تصمیم را اتخاذ کنید و با قاطعیت پیش روید و موانع را کنار بزنید ، اگر موارد را درست و واقع بینانه بررسی کنید.

خودتان را دچار حسرت و آه آرزوهای بربادرفته نکنید. این بازی روانی فرسایشی خواهد بود. 

در مورد دوم ، شاید تنها دلیل این نباشد که اگر باشد در این رشته حسابداری احتمالا موفقیت چندانی نخواهید داشت ، از طرفی احتمال دارد در این رشته حسابداری هم استعدادهایی دارید و به تبع با آشنایی با آن علاقمند هم شده اید ولی این را برای خود کمتر از آنچه خود را لایق می دانستید، برآورد می کنید و همین امر باعث میشود تمام و کمال خود را به آن متعلق ندانید.

در مورد سوم ، شما خوشبختی و یا بدبختی خود را با حسابدار شدن و نشدن تان پیوند نزنید که این به شدت باعث ترس و تشویش تان خواهد شد. 

سپیده عزیز رشته ی تحصیلی و شغل فقط یکی از آیتم های موفقیت انسان است و نه همه ی آن . قطعیت به این دیدگاه تا زمانی که جوان هستید، مضطرب تان می کند و در زمان های بعدی احتمالا باعث ناامیدی تان خواهد شد. 

در مورد چهارم ، زندگی اجتماعی شما در این سن تازه شروع شده احتمالا فرصت های زیادی پیش رویتان قرار دارد اگر خودتان با افکارتان و قطعیت بخشیدن به آنها ، مسیر آن فرصت ها نبندید. 

در پایان، خود واقعی شما امروز مشغول تحصیل در یکی از رشته های کارآمد اجتماعیست و خود ایده آل تان در مسیری دیگر و برعکس در حرکت است و هر روز از شما دورتر می شود. فاصله ی این دو " خود" هر چه بیشتر و متضادتر باشد، طبیعیست که اضطراب بیشتری را با خود حمل خواهید کرد. 

یک جا بشینید و موارد و موضوعات را واقع بینانه بررسی کنید و دنیای واقعی را با دنیای آرزو در یک راستا قرار دهید ( هدف گذاری عینی ) و تصمیم بگیرید و عمل کنید و آنچه را که عمل می کنید را متعلق به خود بدانید. 

با تشکر از اعتمادتان پاسخگوی سوالات بعدی شما خواهم بود.

ویدا چیتگر. ارشد روانشناسی . خانه توانگری