سلام الناز گرامی

خانواده مانند یک سیستم است که تعادل آن به نحوه ارتباط اعضای این سیستم برمی گردد. 

گاهی اوقات این نحوه تعامل به گونه ای است که نظم سیستم به هم می ریزد و اعضا نمی توانند کارکرد خود را به درستی نشان دهد. در این مواقع ممکن است یکی از اعضا برای حفظ تعادل سیستم خانواده، مسئولیتهایی را به عهده بگیرد که مربوط به عضو دیگر خانواده است. به نظر می رسد شما برای خواهرتان در جایگاه پدر بوده اید به این معنا که  حس امنیتی که یک فرزند باید از پدرش دریافت کند، خواهرتان از شما دریافت کرده و الان که شما حرف از رفتن به خارج از کشور می زنید، احساس امنیت روحی ایشان به هم ریخته است.

دوست عزیز، نوع وابستگی خواهرتان به شما، مسئله ای است که به ایشان برمی گردد و لازمست خواهرتان در نوع رابطه شان با شما تجدید نظر نمایند. بنا نیست تصمیمی که شما برای زندگی خود گرفته اید تا این شدت باعث به هم ریختگی خواهرتان شود. 

با توجه به متن نامه شما بهتر است خواهرتان از یک مشاور، کمک حرفه ای بگیرند تا بتوانند در نوع وابستگی خود به شما تعادل ایجاد کنند. حتی اگر مسئله وابستگی خواهرتان به شما نبود و ایشان نسبت به پدر یا مادرتان هم این چنین وابسته بودند، باز هم نوع رفتار ایشان بالغانه نیست و نیاز به بازنگری دارد. جملات مادرتان نیز یا ممکن است زمینه های فکری خود ایشان باشد که آن را به شما نسبت می دهند یا شاید نگرانی های ایشان برای زندگی آینده شما، منشا این جملات باشد. 

در هر حال آنچه که شما بایستی انجام دهید این است که به جای احساس گناه در برابر خواهرتان و یا تحلیل سخنان مادرتان؛ دلایل تمایل به کار و زندگی در  خارج از کشور را بالغانه بررسی کنید. چنین کاری به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید با برنامه ریزی و به صورت هدفمند وارد شرایط جدید خود شوید. کمک حرفه ای گرفتن برای خود شما نیز می تواند مفید باشد.

با احترام

علی اکبری