درود بر شما

دوران آشنایی فرصتی را برای فهمیدن این مسئله فراهم می کند که آیا ما و طرف مقابل مناسب هم هستیم یا خیر؟

توجه بفرمایید:

• طبیعی است که ارتباط عاطفی با فردی که مورد علاقه ما است می تواند تجربه خوشایندی برای ما باشد. اما بهتر است در نظر داشته باشید که تماس ایشان و رفتاری که داشته اند، صرفا یک فضای ایجاد شده جهت شناخت یکدیگر است. پس کار را تمام شده ندانید و تمام عواطف خود رادرگیر این ارتباط نکنید. در ذهن شما بایستی این فایل باز باشد که: ممکن است این آشنایی بنا به هر دلیلی به سرانجام نرسد و به ازدواج ختم نشود.
• در مکالمات و گفتگوها، احوالپرسی معمول می تواند نشان دهنده اهمیت شما به ایشان باشد. می توانید جویای احوال و سلامتی سفر ایشان باشید و این مسئله نمی تواند نکته منفی محسوب شود. البته لازمست انتظارات متناسب با شرایط ایشان داشته باشید (ممکن است ایشان دائم وقت نداشته باشند با شما تماس بگیرند). اما شروع کردن گفتگو از سوی شما نمی تواند مشکلی ایجاد کند. بیان ویژگی های مثبت ایشان از سوی شما نشان دهنده این است که ایشان در نظر شما خاص است. در عین حال به حریم ایشان نیز احترام بگذارید تا حس وابسته بودن شما (که باعث فراری دادن آقایان می شود) یا کنترلر بودن به ایشان دست ندهد.
• نوشته اید: شیفته ی تفاهممون توی مکالمات اجتماعی و فکر باز ایشون شدم.

گاهی وقت ها، در زمان آشنایی این احتمال هست که شما چنان جذب یک ویژگی از طرف مقابل می شوید که بقیه وجوه شخصیتی او را فراموش می کنید. مثلا: تعهد او آنقدر برایتان مهم می شود که فراموش می کنید طرف مقابل آدم ایرادگیری است. یا آنقدر شیفته صداقت او می شوید که فراموش می کنید طرف مقابل تان فردی است با نظام ارزشی متفاوت با شما. البته مشخص است که شناخت شما و ایشان از هم کافی نیست و این دوره آشنایی می تواند به شما کمک کننده باشد. ولی لازمست سرمایه گذاری عاطفی شما به گونه ای نباشد که واقعیتهای مهم را نادیده بگیرید.

• نوشته اید که شما 22 ساله و ایشان 33 ساله هستند. توجه بفرمایید که 11 سال فاصله سنی به خودی خود نمی تواند مسئله ای منفی تلقی شود. چک کنید که این مقدار فاصله سبب دو دوره رشدی متفاوت نشده باشد و سبب ایجاد علایق و سلیقه ها و سبک زندگی و روحیات متفاوت و حتی متضاد با هم دیگر نشده باشد.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری طوبی