پاسخ متنی و صوتی
توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان
دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت
به صورت محرمانه و کاملا خصوصی
حانیه ی عزیز
از اینکه به ما اعتماد کردید از شما ممنونیم
شرایطی که از دوران کودکیتان برای ما نوشتید قطعا سخت و آزاردهنده است
دختر بچه ی 5 ساله یا 7 ساله ای بودید که نمیتوانستید در برابر زورگویی های خواهرتان از خودتان دفاع کنید و وقتی دعوا میشد مادرتان خواهرتان را تنبیه میکرد شما دچار احساس گناه می شدید ظاهرا الان هم "در بر همان پاشنه می چرخد" ایشان زور می گویند و شما دچار خشم می شوید و بعدش احساس گناه می کنید، . شما در دوران کودکی هم وقتی مادرتان خواهرتان را تنبیه میکرد احساس گناه میکردید که حتما اگر شما نبودید خواهرتان تنبیه نمی شد الانم هم احساس گناه دارید. احساس گناه به دنیا امدن دارید همان احساس گناه همیشگی....
وقتی در دوران کودکی بنیادی ترین نیاز ما یعنی نیاز به امنیت آسیب ببیند ( با تهدید، تنبیه، عدم ابراز محبت، حمایت، درک، توجه و ...) باعث شکل گیری تله محرومیت هیجانی در ما میشود ممکن است ما برای جبران این تله دست به ایثارگری و توجه کردن افراطی به نیازهای بقیه بزنیم و از نیازهای خودمون غافل بشیم و همین باعث ایجاد خشم در ما شود.
وقتی شما یک هفته از منزل می رویدتا وقتی برگردید چیزی عوض شود این یعنی فرار به جای اینکه مسئله ای حل شود شما فاصله میگیرید و وقتی برمیگردید همان اتفاقات قبلی مجدد تکرار می شود و مشکل سرجایش هست
برای حل این مسئله بهتره رفتار جراتمندانه را یاد بگیرید و همینطور از هیجانات منفی تان فرار نکنید و آنها را تجربه کنید
میتوانید از یک درمانگر کمک بگیرید و همینطور درس غیرحضوری من ارزشمند میتواند به شما کمک کند
بااحترام
زهرا محمدی