پاسخ متنی و صوتی
توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان
دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت
به صورت محرمانه و کاملا خصوصی
سلام علی گرامی
کار کردن در محیط هایی که بیماران صعب العلاج دارند و همینطور امید به بهبود کم هست می تواند روی شیوه فکر کردن ما تاثیر بگذارد و مار ا دچار نگرانی های درد سر ساز کند، قدم اول برای رهایی این هست که نگرانی دردسرساز را از نگرانی کار ساز جدا کنید،
نگرانی درد سرساز نگرانی که :
1- مربوط به آینده است.
2- تحت کنترل ما نیست . نمی توان براش کاری کرد.
3- اگر هم کاری کنیم آرامش موقت هست و سوالات تکراری بی پایان شروع می شود.
نگرانی کار ساز
1- مربوط به زمان حال هست.
2-می توان الان کاری براش انجام داد
3-انجام کار = حل مسئله و رفع نگرانی.
چون دایره افرادی که شما بیشترین وقت خود را به ارتباط با آنها اختصاص می دهید بیماران هستند دچار یک خطای شناختی می شوید هم فاجعه سازی می کنید یعنی دیدن یک نشانه کوچک را بدون بررسی در لحظه به یک سرطان پیشرفته ربط می دهید هم تعمیم افراطی می دهید به این معنی که چون این جامعه کوچک بیمار را هر روز می بینید بی دلیل به کل جامعه و نزدیکانتون مربوط می کنید. و این صرفا بازی ذهن هست.
کمکی که به خودتان می توانید بکنید این هست که بدانید ذهن شما دچار خطای شناختی شده، برای اینکه کمکش کنید شواهد مخالف این موضوع را بهش نشان دهید، در اطراف خود حتما افرادی را می بینید که دچار بیماری سرطان نیستند، و حتما افرادی را پیدا می کنید که به دلایل دیگری غیر از سرطان فوت کردند، و هرگز درگیر این بیماری نشدند، این فقط بازی ذهن شماست که به دلیل ارتباط زیاد با این افراد ، به سمت این بیماری سو گیری دارد و بیشتر شواهدی برای تایید خودش را جمع آوری می کند. و به یاد می سپارد.
رفتار های خود را که به این نگرانی دامن می زند لیست کنید. مثل دنبال نشانه ها گشتن، چک کردن و آزمایش های مکرر دادن، پیگیر اطلاعات پزشکی روز دنیا در این حوزه بودن و .... به این لیست اضافه کنید، اگر هر کدام را بخواهید کنار بگذارید، میزان اضطراب خود را ارزیابی کنید، از کم اضطراب ترین رفتار شروع کنید، و قدری اضطراب ناشی از حذف رفتار تداوم بخش را تحمل کنید.
به خود در پذیرش این موضوع کمک کنید که بلاتکلیفی و عدم قطعیت وجود دارد و گرفتار این بیماری شدن یا نشدن به طور قطعی تحت کنترل شما نیست .اگر سوالاتی از این دست " چه می شود اگر...." به ذهن شما حمله و ر می شود پاسخ هایی مثل " نمی دانم"، " مشخص نیست" کمک می کند که وارد چرخه دور باطل سوالات بی پایان نشوید و در عین حال تحمل بلاتکلیفی را در خود افزایش می دهید.
کتابی به نام " درمان نگرانی" نویسنده رابرت لی هی ، ترجمه دکتر اندوز و حسن حمید پور، از انتشارات ارجمند، می تواند برای شما مفید باشد. در فصل 13 این کتاب به طور مفصل به مبحث نگرانی در مورد سلامتی می پردازد.
با سپاس از اعتماد شما
مونا گوشه