درود بر شما

نامه شما را خواندم. با توجه به اتفاقاتی که نوشته اید، احساس شما قابل درک است.

• نوشته اید که تا 27 سالگی تمایل به ازدواج نداشتید. چک کنید که دلیل این عدم تمایل چه بوده؟ آیا از موفق نبودن در ازدواج می ترسیدید؟ مسئولیتهای ازدواج شما را نگران می کرد؟ از وابسته شدن می ترسیدید؟ یا اینکه تصور جدایی از خانواده و ایجاد یک زندگی مستقل باعث بی میلی شما نسبت به ازدواج بوده؟
• دلیل معیارهای سخت گیرانه خود در انتخاب همسر را چک کنید. گاهی اوقات یک احساس عدم عزت نفس باعث می شود که به دنبال معیارهای سخت گیرانه برای ازدواج باشیم. چون فکر می کنیم اگر همسر ما فلان معیارهای خاص را نداشته باشد، نمی توانیم حس مثبتی در کنار او داشته باشیم یا اینکه اگر همسرم آدم خاصی نباشد پس من هم نمی توانم احساس ارزشمندی داشته باشم. همچنین آگاهی نداشتن از خواسته ها، دسته بندی نکردن اولویتها و انتظارات از همسر و زندگی مشترک، عدم آگاهی به خود و مشخص نکردن فلسفه ازدواج (ازدواج خوب یعنی چی و چرا؟) برای خود به همراه دلایل آن، از جمله عواملی است که سبب می شود ما نتوانیم یک انتخاب مناسب در زندگی داشته باشیم.
• شیوه خواستگاری و ازدواج نسبت به دهه های قبل فرق کرده است. البته انتظار می رود چنانچه آقاپسری اقدام به خواستگاری کرد و بنا به هر دلیلی تصمیم به ادامه دادن نگرفت، این تصمیم را به شیوه مقتضی به اطلاع دخترخانم برساند ولی همه افراد چنین مسئله ای را رعایت نمی کنند. مریم عزیز، توجه داشته باشید که عدم ادامه خواستگاری از سوی آقاپسر به منزله وجود مشکل در دخترخانم نیست.
• اما در مورد اتفاقاتی که اخیرا در زندگی شما افتاده، با توجه به توضیحات شما رفتار ایشان رفتاری بالغانه نبوده. ایشان قدرت این را نداشته که تکلیف خودش و شما را در این رابطه مشخص کند و نظرش را مستقیماً اعلام نماید و حتی پس از ازدواجش نیز حلقه اش را از شما مخفی می کرده. چنین رفتاری نشاندهنده عدم دستیابی به بلوغ شخصیتی است و چنین فردی حتی در صورت ادامه دادن ارتباط نیز نمی توانست مورد مناسبی برای ازدواج باشد.
• نوشته اید که به دلیل پذیرفتن ایشان و رفتاری که کرد، احساس می کنید احترام شما شکسته شد. دوست عزیز، در اینکه ایشان رفتاری آسیب زا داشته و باعث ناراحتی شما شده بحثی نیست. اما لازمست در مورد احساساتی که بعد از ده ماه از این اتفاق دارید تجربه می کنید و دقت بیشتری نمایید. مثلا در مورد این جملاتی که نوشته اید:

- مدتها سناریوهای مختلفی رو توی ذهنم میچیدم تا ببینم ایا من جایی اشتباه کردم

- باعث شده که درباره شروع یک اشنایی دوباره احساس وحشت شدیدی داشته باشم

- همش میگم نکنه من یه جایی اشتباه میکنم

- منی که فکر میکردم شروع یک رابطه برای ازدواج تنها جایی هست که ادم باید صاف صاف خود ش باشه ، حالا باید خیلی هم توی اوایل اشنایی خودم نباشم

به نظر می رسد که شما دلیل این پیشامد را به خود نسبت داده و به دنبال مشکلی در خودتان هستید که آن را بیابید و در ارتباطات بعدی، آن بخش مشکل دار را به طرف مقابل نشان ندهید تا رابطه به ازدواج ختم شود. 

• خواهر گرامی، گاهی اوقات ما در روان مان تله هایی داریم که از وجود آنها بی اطلاعیم و برخی چالشها و استرسها در زندگی سبب فعال شدن تله های شخصیتی ما می شود. یکی از این چالشها، رابطه عاطفی و ازدواج است. ابتدا چک کنید که چه دلیلی وجود داشته که به تقاضای ازدواج فردی که نوشته اید در مجموع، مطلوب شما نبوده پاسخ مثبت داده اید؟ بالا رفتن سن البته می تواند عامل مهمی باشد، اما گاهی هم می تواند نوعی دفاع باشد برای اینکه ما با بخشهای اضطراب آور روان مان مواجه نشویم. یعنی فقط بالا رفتن سن نمی تواند دلیل پذیرش ایشان از سوی شما شود. زیرا در ادامه، رفتار نامناسب ایشان سبب شده شما به دنبال یافتن مشکلی در خودتان باشید درحالیکه اگر هم بنا باشد رفتار نادرستی مورد دلیل یابی قرار بگیرد، این رفتار از سوی ایشان بوده نه از سوی شما که از همان ابتدا شرط صدات را رعایت کرده اید ولی ایشان چنین رفتاری نداشته است.
• شناخت الگوهای رفتاری خود، هم در این رابطه و هم در مورد خواستگارانی که داشته اید و هم در مورد احساسی که هم اکنون تجربه می کنید می تواند به شما کمک کند تا با مدیریت ذهن تان؛ رفتار خود را نیز در مسیری ببرید که برای شما سودمند باشد. می توانید موارد زیر را چک کنید:

آیا به سمت رابطه با افرادی کشیده شده‌اید که مغرور یا بی‌عاطفه و یا برای شما نامطلوب هستند؟
آیا به دلیل ترسِ طردشدن از سوی دیگران، از نشان‌دادن شخصیت واقعیِ خود واهمه دارید؟
آیا در برابر اشخاص اطراف خود احساس کمبود می‌کنید؟
آیا همیشه آسودگی و فراغت خود را در جهت تلاش برای بهترین‌بودن قربانی می‌کنید؟

• بهتر است که شما الگوهای ناکارآمدی را که در تمام این سالها باعث شده در وهله اول مخالف ازدواج باشید، سپس کمال طلبی در ازدواج داشته باشید و حال نیز پس از اتفاقاتی که در خصوص پیشنهاد ازدواج آن آقا و رفتارهای ایشان رخ داد، چک کنید، و سهم خودتان را در این پیشامدها ببینید تا بتوانید الگوی رفتاری مناسب تری را جایگزین نمایید. فقط بایستی خود و توانایی هایتان را باور داشته باشید.
• ما زمانی در زندگی به رشد می رسیم که هم نکات مثبت خود را ببینیم و باور کنیم، هم نکات منفی و محدودیت های زندگی را در نظر داشته و با توجه به آنها، آنچه را که می توانیم؛ بهبود ببخشیم، سختی های رشد کردن را تحمل کنیم و در همین مسیر رشد نیز دست به تغییرات زده و تعالی یابیم.  

استفاده از آموزش شخصیت سالمتر من و خواندن کتاب "زندگی خود را دوباره بیافرینید" نوشته جفری یانگ، خدمت شما پیشنهاد می گردد.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری- خانه توانگری طوبی