سلام
خانمی هستم ۱۲ سال زندگی کردم با اقایی که بعدها فهمیدم پارانویید اسکیزوفرنی است و با زحمت فراوان وکمک خانواده تونستم از این اقا جدا شم ولی یه پسر ۱۰ ساله دارم که این اقا خیلی سعی کرد که از مهر مادری من علیه من استفاده کنه و فرزندم وادار به دروغ گفتن کرد که در دادگاه بگه که نمیخواد پیش من بیاد چون من مادری خوب نبودم و اون تنبیه بدنی میکردم. ولی خودم جو اون زندگی میدونستم و یقین داشتم که فرزندم شدید تحت فشاره که اینجور برخورد کرده.نتیجه گرفتم فرزندم کمتر اذیت کنم فشار روحی روانیش وکم کنم.
قید ملاقات یک روز در هفته هم زدم و گذاشتم برای زمانی که خودش بزرگ بشه و از روی ازادی بتونه پیش من بیاد. و من الان حدود ۲ سال که ندیدمش.
الان خیلی بیخیال شدم و از این موضوع و از این سردی عاطفه ای از این راحتی خیال . دچار ترس شدم. میخواستم از شما بپرسم که این وضعیت عادیه یا من واقعا از لحاظ روحی دچار مشکل شدم.
ایا به راونپزشک مراجعه کنم یا نیازی نیست؟

مهمترین سوال :