با سلام

نامه شما را خواندم. در این سالها شرایط بسیار پرتنش و طاقت فرسایی رو تجربه کرده اید.حق دارید. و در حال حاضر نیز انتخاب میان ماندن و تحمل رنج ها و یا جدا شدن از این رابطه و پیامدهای آن، شما در در وضعیت متعارضی قرار داده است. بخصوص زمانیکه این مشکلات در ازدواج دوم نیز پدیدار شود تصمیم گیری را دشوارتر و در عین حال با احتیاط بیشتری همراه خواهد کرد. چرا که از یک سو اثرات مخرب روانی این جدایی ها بر فرد و از سویی دیگه نیشتر قضاوت های اطرافیان فشارهای روانی و اجتماعی توامنان زیادی رو بر فرد و فرزندان وارد میکنه. اگرچه ما تلاش می کنیم این قضاوت ها رو نادیده بگیرم با این حال در جامعه ی به هم تنیده ی امروزی، اینها اثرات نامطلوب خود را بر جای می گذارند.

نمی دانم که آیا این مسیرها را امتحان کرده اید یا نه، با این حال در وضعیت کنونی پیشنهاد می شود پیش از آنکه مجبور به گرفتن آخرین تصمیم شوید در خصوص راهکارهای باقیمانده، اندکی تامل نمایید.  نشان دهید که از وضعیت موجود ناراضی هستید.

 به جهت کاهش موقتی تنش و رسیدن به شرایط روانی نسبتا پایدار برای خود و فرزندتان، او را برای مدتی هر چند کوتاه ترک کنید. چنانچه اصرار از سوی ایشان برای بازگشت صورت گرفت، او را مکلف نمایید تا در خصوص بروز مشکلات سالهای اخیر  و همچنین تکرار  سوء رفتارها و بدعهدی هایش و تاثیرات مخرب آن بر شما و فرزند و ساختار خانواده، بصورت جدی پاسخگو باشد. و اینکه شما مجبور نخواهید بود برای همیشه با تکرار مکرر این مشکلات  بسازید و بسوزید.

در ادامه چنانچه ایشان در گفتگوی متقابل خود با شما، مصمم به ادامه رابطه ی متعهدانه است، برنامه ریزی مشترک جهت مراجعه به جلسات زوج درمانی را در  اولویت برنامه جاری خود قرار دهید. 

چنانچه نیاز به ارائه توضیحات تکمیلی در این خصوص دارید  پاسخگو خواهیم بود.

با تشکر از اعتماد شما

شایان غدیری