با سلام و عرض ادب
من در تور گردشگري با پسري آشنا شدم و به توصيه دوستم سن واقعي خودم را به ايشون نگفتم
رابطه به سمت شناخت بيشتر پيش رفت و متاسفانه خانواده پسر هم در جريان علاقه پسرشون قرار گرفتند
البته سن من از ايشون بيشتر بود و با ٣ سال كوچكتر بودن از من خود پسر كنار اومد ولي خانوادش مشكل داشتند سن پسر ٢٧ و سن واقعي من ٣٤
قرار شد ٢ ماه همديگه را بشناسيم و ايشون هم ملاك هاي كه مد نظر من بود را نداشتن ولي من در پايان ٢ ماه اشنايي حقيقت
را اعلام كردم چون هميشه ميكفتن به من اگه منو ترك كني يا ملاكت را نداشته باشم بد ضربه ميخورم وقتي گفتم اصلا نذاشتن بگم واقعا چند سال
تفاوت سن داريم . روز بعدش خداحافظي كردن و رفتن و اين مسله كه حتي نپرسيد چند ساله خيلي منو آزار داد .
دوستم كه پيشنهاد دهنده اين دروغ بود و در تمام اين ٢ ماه شاهد حال بد من بود بابت اين دروغ ، هم مرا ترك كرد و خيلي شرايط روحي بدي برام ايجاد كرد
در پايان اين رابطه پسر كه ديگه چيزي براي از دست دادن نداشت اعلام كرد كه جريان خواستگاري هم خيلي از طرف خانوادش
جدي نبوده و اونا هم راضي نبودن و من از لحاظ عاطفي خيلي ضربه خوردم به قول دكتر شدم سنگ تيپا خورده افرينش😔
الان ٣ ماه از جدايي ميگذره من ارتباطي نه با دوستم و نه با اون پسر ندارم ولي از لحاظ روحي به خاطر دروغي كه گفتم ناراحتم.
من هيج گاه از سنم خجالت نكشيدم ولي اشتباه كردم و دروغ گفتم و از همون اول هم اين پسر ملاكم نبود ولي متاسفانه ادامه دادم.
و از لحاظ حسابي كه روي دوستم و اون پسر داشتم هم خيلي احساس شكست ميكنم
ممنون ميشم اگه كمكم كنيد

مهمترین سوال :