دوست عزیز ، سلام. 

نامه ی شما را خواندم . شما در یک رابطه شش ماهه با آقایی قرار گرفته اید و برای ازدواج با ایشان آشنا می‌شوید و جالب اینجاست موضوع سرکار رفتن و کسب در آمد توسط خانم را خودتان مطرح کرده اید ،بنابراین تحمیل و اجبار و یا شرطی از طرف ایشان مطرح نشده است. 

 اینکه پس از ازدواج خانمی تمایل به کار کردن داشته باشد یا خیر ،  طبق قانون در درجه اول مستلزم اجازه همسر و بعد تمایل خانم است. و هیچ اجباری برای کار کردن خانم وجود ندارد. 

اینکه در شرایط اقتصادی فعلی خانم و آقا هر دو کار کنند موضوعی رایج است  ، در شرایط فعلی بسیاری از  خانمها  پا به پای همسرشان کار میکنند و در تامین مخارج زندگی هر دو با هم تلاش میکنند. و این به خودی خود هیچ ایرادی ندارد ، مگر اینکه آقا از پذیرش مسئولیت تامین مخارج زندگی  شانه خالی کند و بخواهد فقط روی درآمد خانم متمرکز شود و در واقع اینجا شاهد جابجایی نقشها خواهیم بود که یک آسیب جدی برای زندگی مشترک محسوب می شود. همانطور که خودتان نیز در قسمت دوم مهمترین سوالتان پرسیده اید. 

اما با توجه به اینکه فرمودید حس خوبی نسبت به مردی که انتظار دارد همسرش کار کند ندارید ، باید پیشنهاد کنم ابتدا ریشه های این احساس را در درون خودتان خودکاوی کنید. 

بررسی  کنید با حرف ایشان چه افکاری از ذهنتان گذشت ؟ چه احساسی پیدا کردید؟ اگر خانم پا به پای همسرش کار کند و زندگی مشترک را دو نفره پیش ببرند چه اتفاقی پیش می آید؟ آیا پشت این گفته ی شما ترسی نهفته است ؟

در پایان در پاسخ به مهترین سوالتان که فرموده اید: 《اصلا اينكه من اين موضوع واسم اهميت داره درسته؟ 》

باید عرض کنم معیار درست و غلطی برای این موضوع  وجود ندارد، دیدگاه شما به سلیقه شخصی شما باز میگردد و می تواند با دیدگاه سایرین متفاوت باشد که هیچ ایرادی ندارد. 

شادکام باشید💐

   نرجس رهنما _ خانه توانگری طوبی.