سلام خوشحالم از اینکه پاسخگوی سوال شما هستم 

نامه تان را خواندم موقعیتی که در آن قرار گرفته بودید و هستید دشوار است که قابل درک است 

اینکه ایشان موجب شده بودند که شما در بلا تکلیفی و ابهام بمانید همچنین احساس ناامنی را به شما داده اند ،،

همچنین در طول روز ممکن است به این اتفاق فکر کنید و محاکمه می کنید نشات گرفته از غمی انباشته شده است که منجر به خشم شده است ، 

نمی دانم که توانستید با ایشان صحبت کنید یا خیر اما آنچیزی که از مطالب شما مشخص است واقعیت رفتاریشان با دلایلی که برای شما عنوان می کردند در تضاد بود است ، که همین امر ممکن است موجب تجربه احساس هایی در شما شود و این گفتگوی ذهنی  یک سبک منفعل _پرخاشگر محسوب می شود ،اینکه اقدامی و رفتاری صورت نمی گیرید و فقط خشم را درون خود تجربه می کنید،

می توانید در موقعیت های که بیشتر  به ایشان فکر می کنید ، بررسی کنید چه احساس هایی را تجربه می کنید (مانند غم ،نگرانی، خشم و غیره) و هنگامی که به این موضوعات فکر می کنید و افکاری را در مورد خود می کنید مانند اینکه من چه جور فردی هستم که در این موقعیت قرار گرفتم ) 

این افکار سرزنشگری را  نسبت به چه کسانی دارید ، (خود و دیگران) 

چراکه تداوم این افکار که ریشه عمیق تری دارند موجب شدت احساس ها و در نتیجه رفتار های شما می شود)  تمایل دارید چه رفتاری را نسبت به ایشان داشته باشید ، 

پیشنهاد می گردد بعد از بررسی و رد یابی آنها کمی به خودتان حق دهید اینکه در موقعیت های قرار گرفته بودید که بخشی از آن از کنترل شما خارج بود ، و پیش بینی کردن رفتار ایشان که به فرض چه کاری کرده بودند باعث خشم بیشتر می شود ، 

خشم مانند الارم کار می کند مبنی بر اینکه یکی از نیاز های شما اسیب دیده است ، چرا که هنوز بخشی از این مسئله برای شما ابهام دارد ، و گاهی اوقات نمی توانیم  تمامی ابهام را حل کنیم ، 

افکار خود را محدود کنید ، 

و همچنین موقعیت های را برای خود بوجود آورید که کارآمد باشید تا کم تر درگیر شوید از افرادی که ممکن است ابشان را بیاد شما بیاورند بخواهید که این کار را انجام ندهند کم کردن موقعیت های تحریک کننده ، 

ممنون از همراهی شما