سلام
پسری 31 ساله هستم و مدرک کارشناسی ارشد دارم. 10 ساله کار میکنم و تونستم خونه کوچیکی تهیه کنم و خودرو هم امسال تهیه کردم و پس انداز مختصری هم دارم.
8 سال پیش با خانمی که دو سال از من کوچیکتر بودن توی رابطه قرار گرفتم و حس و علاقه باعث شد به ازدواج فکر کنیم. با هم فامیل و هم دانشگاهی و همکلاسی بودیم.
به خاطر اینکه تحصیل می کردم و سربازی نرفته بودم نتونستم اقدام کنم برای خواستگاری. تا اینکه این خانم از نظر احساسی سرد شدند و به ادامه رابطه مایل نبودند.
بعد از سربازی هم به خواستگاری شون رفتم و جواب رد دادند.
هنوز توی این 8 سال باهم در ارتباطیم و از مشکلات و روحیات هم روزانه اطلاع میگیریم.
دو ماه پیش توسط یکی از دوستان متاهلم با خانمی آشنا شدم که 7 سال از من کوچکتر هستند. هیچ شناخت قبلی نسبت به ایشون ندارم، ولی با شناختی که تو این مدت باهم داشتیم قصد ادامه رابطه رو داریم.
تا این موضوع را به خانم اولی گفتم سریع موضع گرفت گفتند تو همون نبودی که می گفتی تا تو ازدواج نکنی به ازدواج فکر نمیکنم؟ا
ایشون با خودشون بلاتکلیف هستند و من هم واقعا دوست دارم زندگی تشکیل بدم.

مهمترین سوال :
خانمی که باهاش آشنا شذم واقعا هم از لحاظ روحیه شاداب هست و هم احساس میکنم دو نفرمون بهم حس خوب داریم و میشه رشدش داد.
از یه طرف عذاب وجدان دارم که شاید می شد تو اون رابطه موفق بودم،
ولی الان 2 سال از سربازیم میگذره و همه تلاشم رو انجام دادم دل ایشون رو بدست بیارم. توی رابطه قبلی دیگه انرژی برام نمونده بود که ادامه بدم. اگه انرژی دارم از رابطه ی جدیدمه
ولی با اینکه رابطه جدیدم خیلی خوب از لحاظ عاطفی پیش میره، اونقدر حالم خوب نیست، چون فکرم درگیره
با این احساس دوگانگی و بلاتکلیفی چه راهی را به من پیشنهاد میکنید؟