سلام

نامه شما را خواندم.

امیدوارم زمانی که این پاسخ را می خوانید در وضعیت مطلوبی باشید. اشاره به رابطه ای داشتید که در طرف مقابل تان ذره ای وفاداری نمی بینید و اصلا تعهد ندارند. تعهد یکی از پایه های اساسی رابطه عاطفی می باشد که در کنار صمیمیت و هیجان می تواند رابطه سالمی را بسازد. 

با این حال این رابطه برایتان امنیت لازم را نداشته و با تمام تمایلی که به این رابطه دارید ظاهرا دردسرهایی برایتان ساخته که حتی شما را از تمرکز بر درس هایتان دور کرده است. 

ما زمانی که با مسئله ای روبرو می شویم دست به یکی از رفتارهای زیر می زنیم:

تسلیم: پذیرفتن شرایط و هیچ کاری نکردن.

اجتناب: دور شدن از مسئله و سرگرم کردن خودمان با فعالیت هایی که از حل مسئله دور شویم واز احساسات  ناخوشایندمان کم شوند.

جبران افراطی: در تلاش هستیم طوری رفتار کنیم تا خودمان و دیگران را متقاعد کنیم که برعکس آنچه در ذهن مان میگذرد واقعیت دارد.

وقتی نامه شما را می خواندم تغییر شما از تسلیم (چند روز میافتم گوشه خونه) به جبران افرطی ( لجش خیلی خیلی پیشرفت کردم و خودم رو بالا کشیدم) و اجتناب (موقعیت هایی که خودتان را سرگرم می کنید تا شاید خاطرات ایشان از ذهن تان خارج شود) را متوجه شدم. درواقع مسئله ای که برای شما رخ داده ناراحت کننده است و حق دارید که احساساتی مثل غم، تنهایی، دلتنگی حتی خشم را تجربه کنید با این حال بهتر است مراقب باشید رفتار برخاسته از این هیجانات انجام ندهید. 

فراموش کردن صددرصدی ایشان از ذهن تان طبیعتا وجود ندارد هرچند می توانید به خودتان کمک کنید که جای توقف در این خاطره از آن عبور کنید .

به قول آقای  دکتر: 

 فراموشش نکن…

ازش عبور کن…

دیدن زخم اگر باعث بشه خوابت نبره خوبه ،

بد اینه  که آدم خوابش ببره…بیدار بمون. این احتمالا مهمترین بخش دردکشیدن های ما در زمین است

1. مقداری از تنهایی و انزوا فاصله بگیرید ( فعالیت و یا مهارتی که مورد علاقه تان هست را پیگیری کنید. بیکاری و عدم فعالیت هدفمند، به این احساس ناخوشایند دامن میزند) 
2. اگر عکس، نوشته ای، هدیه ای از ایشان دارید لازم نیست هر بار با دیدن آنها خودتان را اذیت کنید میتوانید با کنار گذاشتن آنها به خودتان کمک بیشتری کنید.
3. خاطرات را مرور نکنید اگر چیزی به ذهنتان رسید سعی کنید در آن خاطرات توقف نکنید و به آن احساس دامن نزنید بلکه سعی کنید که از موقعیت بگذرید.
4. هر روز چک کردن ایشان می تواند برایتان چه پیامدی داشته باشد و چقدر به تشدید احساس ناخوشایندی که تجربه می کنید بیافزاید؟ می توانید امتحان کنید و برای مدتی از چک کردن ایشان دست بردارید و بعد ببینید حالتان چقدر تغییر کرده است؟
5. تمام شدن این رابطه برایتان چه معنایی دارد؟ در مورد خودتان چه فکری می کنید؟ بررسی کنید آیا این افکار برداشت ذهنی شماست یا واقعیت می باشد؟ شما بر اساس واقعیت ها زندگی می کنید یا برداشت های و احساساتی که تجربه می کنید؟
6.  اگر دوست صمیمی تان در  چنین رابطه ای بود که احساساتی شبیه شما تجربه میکرد و این اتفاق برایش رخ داده بود به ایشان چه می گفتید؟ و چه پیشنهاداتی برای او داشتید؟

باتشکر

زهرا محمدی- خانه توانگری طوبی