دوراهی جدایی

پرسش

تاریخ ثبت : 03 اردیبهشت 1398

710 بازدید

خانمی 40 ساله که یک سال و نیم ازدواج کردم. شوهرم بعد از خرید جهیزیه شروع کرد به ایراد گرفتن که چرا من رو برای خرید جهزیه با خودت نبردی؟ از شب عروسی که تنها شدیم قهر کرد که چرا من رو برای خرید نبردی و بعد از مدتی تمام وسایل و جهیزیه رو جمع کرد گذاشت تو یه اتاق جدا و در اتاق رو قفل کرد. نمیذاشت من توی جهیزیه خودم غذا بپزم. به خاطر کلاس آموزشی توی شهر خودمون من رو آورد گذاشت خونه پدرم و دیگه جواب تلفن و پیامم رو نداد و گفت بمون خونه بابات تا به وقتش میگم چه جوری بیای. بعد از دو ماه ساعت سه شب اومد در خونه که میخوام خانمم رو ببرم که 110 اومد و حتی بهش گفتم پول کلاس یا کرایه ماشین بده نداد و گفت از پدرت بگیر. ولی ادعا داره که من رو خیلی دوست داره. بعد از مدتی بزرگترها مارو آشتی دادند و شوهرم تعهد داد دیگه این رفتار ها رو نداشته باشه. اما بعد از یکماه همین رفتار رو داشت و چهار ماه نذاشت من بیام خونه پدرم و تلفن هم نذاشت و گوشی و سیم کارتم رو شکست. من هم رفتم مهریه ام رو گذاشتم اجرا و ازش خواستم بره پیش مشاور. رفت ولی آزمون رو جواب نداده بود و گفته بود هزینه اش رو از خانم بگیرید. میگه طلاق نمیدم و حاضر نیست شرطهای من رو قبول کنه.

ثبت و ویرایش پاسخ

لغو درخواست

پاسخ نوشتاری پاسخگر به سوال شما

فاطمه علی اکبری

15 دی 1398 ساعت 14:03

درود بر شما

توضیحات شما دوست عزیز را خواندم.

ازدواج موضوع مهمی است که تأثیر زیادی بر سایر ابعاد زندگی دارد.

در مورد اختلافاتی که بین شما و همسرتان است، آیا از ابتدا بنا بوده که ایشان هم با شما به خرید عروسی بیاید یا خیر؟ اگر چنین توافقی وجود داشته و شما به آن عمل نکردید در کلیت این مسئله، شما وعده ای کردید و خلاف آن انجام دادید که البته باز هم رفتار ایشان اگر به عنوان اعتراض هم باشد مناسب نیست. اما اگر چنین توافقی از قبل نکرده بودید و همسرتان چنین اعتراضی دارد، این موضوع را نمی توان نادیده گرفت. رفتار ایشان جای تأمل دارد چرا که این حجم از خشم نسبت به همسر، آنهم بر سر خرید جهیزیه معمول نیست. نه حساسیت بر سر خرید، نه واکنشی که از خودش نشان داده که هر دو، مسائل جدی روانشناختی را در مورد همسرتان مطرح می کند.

اما پرسشی که مطرح می شود اینست: آیا فکر می کنید زندگی مشترک تشکیل داده اید که نگرانید از هم بپاشد؟ چه چیز این شرایط برای شما دلگرم کننده است که نمی خواهید آن را از دست بدهید؟

شما می فرمایید همسرتان را دوست دارید؛ اما وقتی با وجود چنین شرایط و این حجم از بدرفتاری و توهین های همسرتان باز هم میل به چسبیدن به این رابطه دارید، لازمست به جای فکر کردن به ادامه این زندگی، از یک درمانگر کمک حرفه ای بگیرید چون نشانه های تله بی ارزشی و رهاشدگی در شما دیده می شود. آگاهی از تله های شخصیتی تان به شما کمک خواهد کرد که بدانید چنین ارتباط معیوبی به کدام نیاز شما پاسخ می دهد که مایل به حفظش هستید.

البته شما شاید هیچوقت نتوانید ریشه های این تله را از بین ببرید یا حذف کنید؛ بازگشت به زندگی کودکی و جبران زخمهای گذشته برای هیچکدام ما امکان ندارد. اما وقتی نشانه های تله شخصیتی تان را بشناسید، اجازه نخواهید داد که اداره زندگیتان را به دست بگیرد.

پس به طور خلاصه:

منتظر نباشید همسرتان اشتباهاتش را بپذیرد؛ شرایط روانشناختی ایشان طوری نیست که بتواند نسبت به رفتارش آگاه باشد.
کسی که تا این سن با این مشکلات روانشناختی زندگی کرده، به خاطر شما بهبود نخواهد یافت. برای ایشان "دیگری" معنا ندارد.
ادامه این شرایط توصیه نمی شود. بهتر است این زندگی را خاتمه دهید.
در صورت لزوم از یک مشاور حقوقی کمک بگیرید.
از یک درمانگر حرفه ای کمک بگیرید.
کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید خدمت شما پیشنهاد می شود.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری طوبی

معرفی کتاب
زندگی خود را دوباره بیافرینید

معرفی درس
رهایی از بی ارزشی
رهایی از تنهایی

توصیه های پیشنهادی
خاتمه دادن به شرایط کنونی/ کمک حرفه ای از رواندرمانگر

درود بر شماتوضیحات شما دوست عزیز را خواندم.ازدواج موضوع مهمی است که تأثیر زیادی بر سایر ابعاد زندگی دارد.در مورد اختلافاتی که بین شما و همسرتان است، آیا از ابتدا بنا بوده که ایشان هم با شما به خرید عروسی بیاید یا خیر؟ اگر چنین توافقی وجود داشته و شما به آن عمل نکردید در کلیت این مسئله، شما وعده ای کردید و خلاف آن انجام دادید که البته باز هم رفتار ایشان اگر به عنوان اعتراض هم باشد مناسب نیست. اما اگر چنین توافقی از قبل نکرده بودید و همسرتان چنین اعتراضی دارد، این موضوع را نمی توان نادیده گرفت. رفتار ایشان جای تأمل دارد چرا که این حجم از خشم نسبت به همسر، آنهم بر سر خرید جهیزیه معمول نیست. نه حساسیت بر سر خرید، نه واکنشی که از خودش نشان داده که هر دو، مسائل جدی روانشناختی را در مورد همسرتان مطرح می کند. اما پرسشی که مطرح می شود اینست: آیا فکر می کنید زندگی مشترک تشکیل داده اید که نگرانید از هم بپاشد؟ چه چیز این شرایط برای شما دلگرم کننده است که نمی خواهید آن را از دست بدهید؟ شما می فرمایید همسرتان را دوست دارید؛ اما وقتی با وجود چنین شرایط و این حجم از بدرفتاری و توهین های همسرتان باز هم میل به چسبیدن به این رابطه دارید، لازمست به جای فکر کردن به ادامه این زندگی، از یک درمانگر کمک حرفه ای بگیرید چون نشانه های تله بی ارزشی و رهاشدگی در شما دیده می شود. آگاهی از تله های شخصیتی تان به شما کمک خواهد کرد که بدانید چنین ارتباط معیوبی به کدام نیاز شما پاسخ می دهد که مایل به حفظش هستید. البته شما شاید هیچوقت نتوانید ریشه های این تله را از بین ببرید یا حذف کنید؛ بازگشت به زندگی کودکی و جبران زخمهای گذشته برای هیچکدام ما امکان ندارد. اما وقتی نشانه های تله شخصیتی تان را بشناسید، اجازه نخواهید داد که اداره زندگیتان را به دست بگیرد. پس به طور خلاصه:<ul><li dir="rtl">منتظر نباشید همسرتان اشتباهاتش را بپذیرد؛ شرایط روانشناختی ایشان طوری نیست که بتواند نسبت به رفتارش آگاه باشد.</li><li dir="rtl">کسی که تا این سن با این مشکلات روانشناختی زندگی کرده، به خاطر شما بهبود نخواهد یافت. برای ایشان "دیگری" معنا ندارد.</li><li dir="rtl">ادامه این شرایط توصیه نمی شود. بهتر است این زندگی را خاتمه دهید.</li><li dir="rtl">در صورت لزوم از یک مشاور حقوقی کمک بگیرید.</li><li dir="rtl">از یک درمانگر حرفه ای کمک بگیرید.</li><li dir="rtl">کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید خدمت شما پیشنهاد می شود.</li></ul> از اعتماد شما سپاسگزارمعلی اکبری-خانه توانگری طوبی

معرفی کتاب :

معرفی فیلم/مقاله :

معرفی دروس غیر حضوری :

اکشن پلن :

ثبت و ویرایش پاسخ

لغو درخواست

سوالات مشابه

پایدار بودن این قطع رابطه؟ دلیل قطع رابطه؟705 بازدید
امیدی به برگشت نامزدم هست؟1,274 بازدید
درگیری درونی1,251 بازدید
اختلاف سن1,097 بازدید
چطور با درونگرا بودنم کنار بیایم؟1,875 بازدید

دکتر علیرضا شیری

پرسش خود را هم اکنون از مشاوران ما بپرسید...

دسته بندی ها

پاسخگران