سلام . 

از اینکه مساله خود را با ما در میان گذاشتید از شما ممنونم.

نوشته شما بسیار کوتاه بود و من اطلاعات کمی دریافت کردم . باتوجه به آنچه که متوجه شدم مشکل فعلی شما این است که بین مهاجرت کردن و پیشرفت ، یا ماندن در ایران و عدم تحمل دوری و ازدواج  ، نمیدانید کدام را انتخاب کنید.

دوست عزیز هر انتخابی برای ما منافع و هزینه هایی دارد که با توجه به آنها ما دست به انتخاب می زنیم .در مورد مهاجرت نیز شما بهتر است  روی منافعی که به دست می آورید و هزینه هایی که خواهید پرداخت تمرکز کنید.

اینکه 5 سال است نتوانسته اید در این مورد تصمیمی بگیرید نکته ای است که بهتر است بیشتر از مساله مهاجرت به آن توجه کنید .در سایر موارد زندگی تان نیز برای تصمیم گیری تا این حد دچار حساسیت می شوید؟ گاهی پیش می آید که ما از ترس تصمیم گرفتن دچار بی تصمیمی می شویم و کلا از انتخاب کردن دوری می کنیم که همان سبک رفتاری اجتنابی ماست .بررسی کنید که در چه موقعیت های دیگری از زندگی از ترس اشتباه از مساله دوری کرده اید؟ انتخاب کردن غلط برای شما چه معنایی دارد؟ اگر در مورد موضوعی تصمیمی که می گیرید ، تصمیم درست و کارآمدی نباشد ، چه اتفاقی می افتد؟ در آن لحظات احساستان نسبت به خودتان چیست؟

نکته بعدی ، نگرانی شما از  ازدواج نکردنتان در صورت مهاجرت است. این نگرانی شما در مورد تنها ماندن تا حدودی قابل درک است .بالاخره شما به جایی می روید که با کسی آشنایی ندارید. از بین آشنایان و دوستانتان حتما کسانی را میشناسید که مهاجرت کرده و اتفاقا الان روابط عاطفی خوبی را نیز تجربه می کنند . به احتمال،  برای شما نیز این شرایط پیش می آید .ارتباط عاطفی که شما در صورت مهاجرت برقرار می کنید بستگی به شرایط خودتان و انتخاب هایتان دارد.

ببینید کدام گزینه به شما آرامش و حال بهتری بر اساس اولویت هایتان می دهد.  آنها را بنویسید و بر اساس آن انتخاب کنید.

با آرزوی راهی روشن برای شما...

نسرین قربان زاده _  خانه توانگری