سلام دوست گرامی

نامه شما را خواندم، متوجه مسیر رشدی که طی کردید هستم، و این نشان می دهد که شما بانوی توانمندی در حوزه های مختلف زندگی خود هستید. اینکه می فرمایید " یعنی احساس میکنم اونقدر عقبم که هر چی هم بدوم به جایی نمیرسم یا اگه برسم دیره دیگه." نشان از کمال گرایی منفی در شما می دهد، شما تا به الان هم به گفته خودتان دستاورد داشته اید .و لازم است به این نکته توجه ویژه ای داشته باشید.

ازدواج و به طور کلی رابطه عاطفی هم بخشی از  مراحل زندگی شماست که اهمیت ویژه ای دارد.و بهتر هست که ازش غافل نشید و این ارتباط درواقع یک نیاز انسان است، البته شما در نامه خود از تجربیات روابط عاطفی خود چیزی نگفتید، و اینکه آیا تمایل دارید به ازدواج یا نه . توجه داشته باشید که گاهی وقتها ما انسانها برای کاهش اضطراب و فشار های ناشی از یک مسئله روی به کارهایی می آوریم که اضطراب ما را موقتا کم می کند اما مسئله ما را حل نمی کند، مثل دنبال خودشناسی و کلاس های مختلف رفتن و ... است،  در طرحواره به این رفتار ها " اجتناب" گفته می شود، از خودتان بپرسید این همه جستجو گری بابت خودشناسی که به خودی خود هیچ اشکالی هم ندارد، با توجه به نکته ای که در مورد مجرد ماندن اول نامه خود مطرح کردید، به نوعی فرار از حل اون مسئله نیست؟

اگر اینطور هست، پیشنهاد می کنم به مقوله ازدواج و داشتن و ساختن رابطه عاطفی یا به هر حال حل مسئله ای که در این رابطه با خانواده دارید بپردازید. و بعد به جنبه های دیگر زندگی خود مثل خودشناسی و ... بپردازید.

با تشکر از اعتماد شما

مونا گوشه - خانه توانگری طوبی