سوال خود را هم اکنون بپرسید

پاسخ متنی و صوتی

توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان

دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت

به صورت محرمانه و کاملا خصوصی

پرسش خود را هم اکنون از مشاوران ما بپرسید...
ارسال سوال

غرق شدن

پرسش

تاریخ ثبت : 16 اردیبهشت 1398
555  بازدید
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست
من دختری هستم 27 ساله اهل خوزستان. هفت سال پیش با پسری اهل شیراز از طریق فضای مجازی آشنا شدم. هر چند وقت برای دیدنش به شیراز میرفتم. به هر دری میزدم که بهش نزدیک بشم. در آزمون استخدامی یکی از ارگان های دولتی شیراز پذیرفته شدم. با همه مخالفت های خانواده و رنج و عذاب راهی شیراز شدم. آمدم و رابطه عميقتر شد و من بحث ازدواج رو پیش کشیدم که با مخالفت ایشون روبرو شدم. از لحاظ روحی کامل بهم ریختم. یک ماه بدون اطلاع کارم رو ترک کردم و بعد از مدتی اخراج شدم از آن روز دربدری و سختی شروع شد. ایشون من رو ترک کرد. مجدد برگشت و من از لحاظ جسمی بیمار شدم. از ایشون یه بیماری گرفتم که در بدن من تولید سلول های پیش سرطانی کرده. برگشتنش بخاطر عذاب وجدان بود. من 2 روزه ترکش کردم اما با شرایط جسمی که دارم نمیتونم به ابراز علاقه ی مرد دیگه پاسخ مثبت بدم. محکومم به تنها زندگی کردن. غم دارم و نمیدونم چطور کنار بیام؟

مهمترین سوال :
چطور با غم تنهایی کنار بیام؟ با این شرایط، من نه میتونم خانواده داشته باشم نه عشق رو تجربه کنم و نه مادر بشم. به دلیل این مشکل جسمی محکومم به تنهایی. چطور با این درد زندگی کنم؟

پاسخ پرسشگر

28 فروردین 1399 ساعت 00:06

سلام دوست گرامی

وقت شما بخیر


نوشته تان را خواندم. امیدوارم زمانیکه این پاسخ را میخوانید در شرایط مساعدی باشید. و چنانچه با مساله ای موجه هستید می توانید با مطرح نمایید.

زندگی در شرایطی که با آن مواجه شده اید حقیقتا بسیار سخت است. مواجه شدن با بیماری جسمانی و برخی مسائل روحی روانی مانند افسردگی شدید که به آن اشاره داشتید. با این حال اولویت برای شما در وضعیت کنونی حمایت و توجه بیشتر نسبت به خودتان است. پیگیری مراجعه به پزشک و انجام آزمایشات و دریافت برنامه دارویی مناسب، تا حدودی به کاهش شدت علائم کمک میکنه. با این حال با توجه به شدت علائم افسردگی که به آن اشاره داشتید توصیه می کنم چنانچه اکنون نیز با این مسائل روبرو هستید حتما از یک رواندرمانگر کمک بگیرید. ضمن آنکه روند مراجعه خود به روانپزشک را تداوم بخشید.


ماندن در شرایط اندوه مزمن، انفعال  و وضعیت پر استرس بر علائم بیماری تان تاثیر مهمی می گذارد. بنابراین  لازم است کمی به زندگی تان تنوع بدهید و از یکنواختی دربیایید. حق دارید بابت درد و رنجی که متحمل بوده اید. با این حال تفکر محکوم شدن به تنهایی شما را در انزوایی مزمن گرفتار می کند. 

فعالیت هایی  را که برایتان احساس بهتری ایجاد می کنند را در برنامه های روزانه و هفتگی خود جای بدید. ارتباط با دوستانی که با آنها احساس خوبی دارید در به اشتراک گذاشتن احساسات و همچنین دریافت و تجربه همدلی می تواند موثر باشد. هرچند تعلق و ارتباط عاطفی بخشی از نیاز واقعی تان است با این حال گاهی برخی محدودیت ها مسیرهای دیگری را برای شما باز می کند. مهم این است نه دریچه فقدان ها بلکه با دیدن توانمندی ها و یا طرفیت های کنونی تان شکل متفاوتی به احساس و زندگی تان بدهید.


با تشکر از شما

شایان غدیری




معرفی کتاب
کتاب از حال بد به حال خوب ، انتشارات آسیم
رهایی از بندهای غمگینی ، انتشارات ارجمند

توصیه های پیشنهادی
پیگیری مراجعه به پزشک متخصص
پیگیری مراجعه به روانپزشک
مراجعه به رواندرمانگر
معرفی کتاب :
+
معرفی فیلم/مقاله :
+
معرفی دروس غیر حضوری :
+
اکشن پلن :
+
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست

پاسخ نوشتاری پاسخگر به سوال شما

شایان غدیری
شایان غدیری
28 فروردین 1399 ساعت 00:07

سلام دوست گرامی

وقت شما بخیر


نوشته تان را خواندم. امیدوارم زمانیکه این پاسخ را میخوانید در شرایط مساعدی باشید. و چنانچه با مساله ای موجه هستید می توانید با مطرح نمایید.

زندگی در شرایطی که با آن مواجه شده اید حقیقتا بسیار سخت است. مواجه شدن با بیماری جسمانی و برخی مسائل روحی روانی مانند افسردگی شدید که به آن اشاره داشتید. با این حال اولویت برای شما در وضعیت کنونی حمایت و توجه بیشتر نسبت به خودتان است. پیگیری مراجعه به پزشک و انجام آزمایشات و دریافت برنامه دارویی مناسب، تا حدودی به کاهش شدت علائم کمک میکنه. با این حال با توجه به شدت علائم افسردگی که به آن اشاره داشتید توصیه می کنم چنانچه اکنون نیز با این مسائل روبرو هستید حتما از یک رواندرمانگر کمک بگیرید. ضمن آنکه روند مراجعه خود به روانپزشک را تداوم بخشید.


ماندن در شرایط اندوه مزمن، انفعال  و وضعیت پر استرس بر علائم بیماری تان تاثیر مهمی می گذارد. بنابراین  لازم است کمی به زندگی تان تنوع بدهید و از یکنواختی دربیایید. حق دارید بابت درد و رنجی که متحمل بوده اید. با این حال تفکر محکوم شدن به تنهایی شما را در انزوایی مزمن گرفتار می کند. 

فعالیت هایی  را که برایتان احساس بهتری ایجاد می کنند را در برنامه های روزانه و هفتگی خود جای بدید. ارتباط با دوستانی که با آنها احساس خوبی دارید در به اشتراک گذاشتن احساسات و همچنین دریافت و تجربه همدلی می تواند موثر باشد. هرچند تعلق و ارتباط عاطفی بخشی از نیاز واقعی تان است با این حال گاهی برخی محدودیت ها مسیرهای دیگری را برای شما باز می کند. مهم این است نه دریچه فقدان ها بلکه با دیدن توانمندی ها و یا طرفیت های کنونی تان شکل متفاوتی به احساس و زندگی تان بدهید.


با تشکر از شما

شایان غدیری



معرفی کتاب :
+
معرفی فیلم/مقاله :
+
معرفی دروس غیر حضوری :
+
اکشن پلن :
+
ثبت و ویرایش پاسخ
لغو درخواست

سوالات مشابه