پاسخ متنی و صوتی
توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان
دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت
به صورت محرمانه و کاملا خصوصی
باسلام واحترام
به نظر میرسد با توجه به آنچه دغدغه ذهنی شماست، به مهمترین مسئله در یک رابطه دقت ندارید که اینگونه سردرگم هستید.
نکته بسیار مهم که تقریبا از آن غافلید این است که رابطه یک امر دوسویه است وهر دو طرف آن رابطه در بهبود یا مسائل آن سهیم هستند. اما باتوجه به نوشته تان گویا اینگونه فکر می کنید که تنها فرد تصمیم گیرنده اصلی که میتواند از اشتباهات طرف مقابلش ناراحت شود وهمچنین افکار منفی در ذهنش وجود داشته باشد، شما هستید . این در حالیست که باید در نظر داشته باشید که در طول رابطه تقریبا طولانی شما، چند بار به واسطه به قول خودتان اشتباه شما، اعتماد شریک عاطفی تان مخدوش شده است و ایشان بدون اینکه بخواهند تبعات کار شما را نشانتان دهند شما را بخشیده اند. اما به نظر شما آیا باید برای شما چند بار دیگر فرصت قائل میشدند؟ اینکه فردی سعی میکند از رابطه ای که در آن تعهدی وجود ندارد بیرون رود، آیا مسئله پیچیده ایست؟ اینکه شما در طول رابطه با ایشان روابط دیگری را نیز به طور موازی داشته اید قابل بخشش است؟ اما چه میشود که طرف مقابلتان در زمانیکه با شما نیست و وارد رابطه دیگر میشود شما را دچار پریشانی وافکار منفی میکند؟
سؤال مهم دیگر این است که چه اتفاق ویا تغییری رخ داده است که تصمیم به بازگشت رابطه وجدی شدن آن گرفته اید؟
اگر نتوانید در رابطه با این مسائل به یک حساب وکتاب درست برسید قطعا مشکلات پیچیده تری را تجربه خواهید کرد. تا زمانی که طرفین نخواهند سهم خود را در ایجاد مشکل پیدا کنند ونسبت به آن تغییراتی لحاظ کنند قطعا توهم حل مسئله را دارند.
کاملا طبیعی است که هر دوی شما به واسطه رابطه طولانی وخاطراتی که بایکدیگر داشته اید دوباره بخواهید به ادامه وجدی شدن آن بیاندیشید اما باید مشکلات و نقاط ضعف خودتان وهمین طور رابطه تان را بررسی کنید، سپس برای حل مسئله به یک توافق برسید و آنگاه به فکر جدی شدن رابطه تان باشید.
قطعا در این زمینه یک مشاور حرفه ای میتواند به شما کمک کند اما به شرط اینکه پذیرای حقایق و قبول مسئولیت باشید.
پیشنهادات نهایی:
ارتباط هدفدار:
در این ارتباط باید یک درک متقابل به وجود آید.
درک درست:
در این مرحله ما تفاوت های یکدیگر را شناخته و به آن ها احترام می گذاریم.
خودداری از قضاوت های عجولانه:
باید که نسبت به هم و طرف مقالمان قضاوت های منفی و غیر معقول نداشته باشیم.
مسؤولیت پذیری:
دو طرف می پذیرند که مشکلات رابطه به هر دو نفرشان مربوط است، پس گذشت و صبوری نیاز دارد.
باسپاس از اعتماد شما
الهه دهقانیان
خانه توانگری طوبی