همراه عزیز سلام 

از نامه تون برمیاد که خواهان یک رابطه ی عمیق عاطفی هستید و خلا این مسئله  را در خودتون حس میکنید.

توضیح ندادید علت اصلی غمگینی تون وقتی خانواده ای شلوغ و حمایتگر میبینید چی هست؟ ایا خودتون همچین تحربه ای نداشتید؟ 

اگر جوابتون به سوال من مثبت هست باید به شدت مراقب انتخاب هاتون برای استارت رابطه عاطفی باشید.

البته احتیاط و آگاهی قبل شروع رابطه برای همه ضروری و مهم هست اما کسانی که در خانواده هایی آسیب زا بزرگ شده اند، به شکلی که نیاز های هیجانی اولیه آنها مانند نیاز به امنیت و حمایت براورده نشده متاسفانه در معرض آسیب های بیشتری در روابط عاطفی شون قرار میگیرند. 

به این شکل که ناخودآگاه وارد روابط با آدمهایی میشیم که احساس ناامنی و رهاشدگی رو در ما بیشتر میکنند ... و این متاسفانه فریب بزرگ ذهن آسیب دیده ی ماست. 

پیشنهاد میکنم قبل از ورود به هرگونه رابطه ی عاطفی ای ابتدا آگاهی هاتون رو در مورد خودتون، نوع و شدت آسیب هایی که در زندگی کودکی و نوجوانی و پس از آن متحمل شدید بالا ببرید. نقطه قوت ها و ضعف هاتون رو بشناسید و توانمندتر بشوید. 

اگه کاملا مجهز و قوی به سراغ رابطه عاطفی بروید، مسلم بدونید که انتخاب های درست تری سر راهتون قرار خواهد گرفت . 

اینجوری میشه امیدوار بود احساس تنهایی و نیاز مبرم به برقراری یه رابطه عاطفی شما را به راه های غلط و کنار آدمهای اشتباهی نکشونه. 

برای بالا بردن اگاهی از کتابها، مقالات و گوش نیوش های خوبی که در این زمینه وجود دارند میتوانید بهتره ببرید. چنانچه براتون کافی نبودندجلسات  مشاوره فردی با افراد متخصص راه گشا خواهند بود. 

از اعتماتون بی نهایت سپاسگذارم

سارا میرزامحمدی