پاسخ متنی و صوتی
توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان
دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت
به صورت محرمانه و کاملا خصوصی
درود بر شما
ازدواج تصمیم مهمی که لازمست با دقت و تفکر و شناخت درست نسبت به طرف مقابل صورت بگیرد. بدیهی است که امکان شناخت کامل از هیچکس وجود نخواهد داشت اما توجه به برخی نکات و سرنخها می تواند تاحدود زیادی چشم انداز یک ارتباط را مشخص کند. از مهمترین نکاتی که در انتخاب همسر باید به آن توجه شود سلامت روانی وشخصیتی فرد مورد نظر است.
در مورد آقاپسری که برای ازدواج با او آشنا شده اید و مصرف مواد مخدر توسط ایشان توضیحاتی داده اید. توجه بفرمایید:
ریشه اعتیاد در تعارضات روانی است. اعتیاد نشانهای از آشفتگی بنیادی، نقصان در کارکرد عاطفی و ارتباط با مادر و در کل ناشی از مشکلات روانشناختی است و علامتی از مشکلات هیجانی اساسی است. سوء مصرف مواد ناشی از تلاش فرد برای تقویت احساس ضعف خود است. اگر نیازهای جسمانی و عاطفی نوزاد در مرحله نوزادی به اندازه کافی ارضا نشود و یا بالعکس، مادر در برآورده کردن آنها از خود افراط نشان دهد، کودک در این مرحله تثبیت میشود و روند رشدی او با اختلال رو به رو خواهد شد. این مشکل تا بزرگسالی همراه فرد خواهد بود و به روشهای مختلفی خود را نشان خواهد داد که مصرف مواد مخدر یکی از این شیوه هاست. در واقع این افراد به اعتیاد پناه میآورند تا اضطرابهای خود را فراموش کنند. در برخی افراد نیز آمادگی ژنتیکی جهت گرایش به مواد مخدر، بیش از سایر افراد است و عوامل زمینه ای مساعد کننده می تواند سبب سوق دادن این افراد به سمت اعتیاد باشد. پس از اینکه فردی درمان شد نیز، حداقل یک سال باید از ترک اعتیاد زیر نظر پزشک و روانشناس گذشته باشد تا بتوان گفت که آیا این فرد اکنون از سلامت برخوردار است یا نه.
با توجه به توضیحاتی که خدمت تان عرض شد، مصرف مواد مخدر نشانه مشکلات عمیق روانشناختی است که نیاز به پیگیری جدی و درمان دارد. این مشکلات زمینه ای (که ریشه در کودکی دارد) می تواند سبب ایجاد مشکلات روانشناختی دیگر نیز شده باشد که مصرف موادی مانند گل و اکستازی، نمونه ای از نمود بیرونی این مشکلات است و بعید است مشکلات ایشان فقط به همین موارد ختم شود.
دوست گرامی؛ اعتیاد مسئله شوخی برداری نیست و عمر انسان نیز انقدر ارزشمند است که نتوان در موردش چنین ریسکی کرد. مصرف چنین موادی به صورت محدود و تفریحی امکان نداشته زیرا بسیار اعتیاد آور است. خدمت تان عرض شد که اگر کسی تلاش کرده و نسبت به درمان خود اقدام نماید بایستی زمان مشخصی از درمانش گذشته باشد نه اینکه بطور ضمنی بگوید دیگر استفاده نمی کنم. با توجه به اینکه نوشته اید ایشان در کشور دیگری زندگی می کنند و امکان شناخت بیشتر برای شما مقدور نیست، و نیز با توجه به سابقه ای که مرقوم نمودید، این ازدواج برای شما از ریسک فراوانی برخوردار است.
در بخش پایانی نامه تان پرسیده اید: آیا با وجود این مسائل اصلن باید به ازدواج با ایشان فکر کرد؟
پاسخ این سوال شما منفی است. ایشان نه فقط مورد مناسبی برای ازدواج نیست بلکه شما نیز لازمست با خودتان بیندیشید که چنین فردی در زندگی شما چه می کند؟ البته قابل درک است که شما تمایل به تشکیل خانواده داشته باشید و مجردی در سن بالای سی سال برای شما با استرسهایی همراه باشد، اما این را هم درنظر داشته باشید که هر ازدواجی نمی تواند مثبت تلقی شود و ازدواج هم نمی تواند درمان کننده اختلالات شخصیت کسی باشد.
بنابراین بهتر است رابطه را پایان دهید و به فکر موارد دیگر باشید.
از اعتماد شما سپاسگزارم
علی اکبری-خانه توانگری طوبی