درود بر شما دوست گرامی

گاهی اوقات شیوه نگرش والدین به گونه ای است که احساس مثبت خود را در قالب پیشرفت تحصیلی فرزندان تعریف می کنند. با توجه به نامه شما به نظر می رسد مادر شما هم درباره ادامه تحصیل شما چنین دیدگاهی داشته باشند.

دریای عزیز، والدین برای فرزندان شان دلسوز هستند و معمولا خیر و صلاح آنها را می خواهند اما گاهی اوقات سازوکارهای آنها برای فرزندپروری ممکن است کارا نباشد و یا باعث ایجاد ناراحتی در فرزندان شود. بنابراین نسبت به مادرتان رنجش نداشته باشید چون نوع نگرش ایشان و سازوکار تربیت فرزندشان به همین شیوه است. در هر حال به دلیل تفاوت نسل همواره مقداری اصطکاک بین والدین و فرزندان وجود خواهد داشت و این مسئله امری غیرطبیعی نیست. البته حتما لازمست که حرمت والدین حفظ شود.

توجه بفرمایید که فرزندان ملزم نیستند که بخشهای زندگی نکرده والدین را زندگی کنند یا برخلاف میل شان به راهی بروند که صرفاً خواسته والدین است. شما در دهه چهارم زندگی تان هستید و با توجه به بازه سنی و تجاربی که در زمینه کار و تحصیل دارید به این نتیجه رسیده اید که ادامه تحصیل ندهید. 

شما حق دارید که زندگی خود را  براساس هدفی که در ذهن خود دارید پیش ببرید حتی اگر برنامه ریزی شما با آرزوهای مادربزرگوارتان همخوانی نداشته باشد. 

دوست گرامی، شما دخترخانمی کوشا بوده اید که تا این مقطع تحصیل کرده اید و شاغل هستید، پس عدم تمایل به تحصیل در مقطع دکترا بنا به دلایلی است که برای شما مطرح است و ضمناً به منزله ناسپاسی در برابر زحمات مادرتان نیست. بهتر است ضمن حفظ حرمت ایشان، طبق نظری که دارید برای زندگی خود برنامه ریزی نمایید.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری_خانه توانگر ی