درود بر شما دوست گرامی

توضیحات تان را خواندم. احساس شما قابل درک است.

درخصوص شما و همسرتان سه نکته مطرح می شود:

- تندخویی همسرتان

- قهر کردن ایشان

- اینکه نوشته اید از دعوا و مشاجره ترس دارید

تندخویی و ابراز خشم رفتاری است که معمولا آموخته می شود. البته تفاوتهای فردی نیز در اینجا مطرح است اما نحوه بروز عصبانیت معمولا یاد گرفته می شود. ممکن است همسر شما در محیطی رشد یافته باشند که بروز چنین رفتارهایی و اعلام خشم بدین صورت، رفتاری معمول باشد.

طبیعی است که اگر شما چنین مسئله ای را در زندگی پیش از ازدواج تان تجربه نکرده باشید پذیرفتن این رفتارها از سوی همسرتان با سختی های زیادی برای شما همراه خواهد بود. کما اینکه داشتن یک همسر تندخو، مسئله ای فرسایشی است.

پرسشی که مطرح می شود اینست که رفتار شما در زمان قبل و بعد از عصبانیت همسرتان چیست؟ آیا نکاتی را که موجب ناراحتی ایشان می شود شناخته اید؟ البته عصبانیت حقی را برای کسی ایجاد نمی کند ولی آگاهی از حساسیتهای همسر می تواند به شما در کاهش بروز تنش کمک کند. مسیرهایی را که سبب ناراحتی ایشان می شود شناسایی کنید. البته مراقب باشید که رفتار شما حالت راضی نگه داشتن ایشان در هر شرتیطی را به خود نگیرد. فقط به همسرتان نشان دهید که از ناراحتی اش احساس خوبی ندارید و با توجه به علاقه ای که به ایشان و زندگی تان دارید تلاش می کنید که ایشان شرایط روحی مناسبی داشته باشند. در عین حال خط قرمزهای خود را نیز مشخص کنید.

مثلا در مورد ناراحتی ایشان در قبال محبت پدرتان به فرزندان شما، ممکن است ناخودآگاه رفتاری از سوی پدرتان سرزده است که سبب برداشت منفی همسرتان می شود. با گفتگو با همسرتان و اطلاع از دلیل ناراحتی اش می توانید راه تکرار این تنشها را ببندید یا از شدت ناراحتی همسرتان کم کنید.

همچنین سایر مشکلاتی که نوشته اید با خانواده شما داشته اند، لازمست ریشه یابی شوند. گاهی اوقات، افراد مهارت ابراز وجود صحیح را نیاموخته اند در نتیجه حتی اگر حق هم داشته باشند نمی توانند به خوبی بیانش کنند. بهتر است در زمانهایی که همسر شما ارام هستند در مورد ناراحتی اش بپرسید و گفتگو کنید. از احساس ناخوشایندی هم که در زمان عصبانیت همسرتان دارید به او بگویید. شاید همسرتان واقعا نمی داند رفتارش چه تاثیری بر شما دارد چون شما نوشته اید که از دعوا بیزار هستید احتمال دارد فقط برای آشتی راغب باشید و نه حل مشکل.

در حالیکه توصیه می شود خدمت شما که در زمانهایی که همسرتان آرامش دارند و آمادگی گفتگو، دلایل ناراحتی اش را بپرسید، با ایشان همدلی کنید، تضیح دهید که رفتارش بر شما چه تاثیری دارد و نهایتا در مورد راهکاری که مورد نظر هر دوی شما باشد با هم توافق کنید.

مسئله دیگر، قهر کردن ایشان است. این رفتار نیز آموختنی است و با واکنشهای طرف مقابل تقویت می شود. در این مورد نیز به جای ترس از قهر همسرتان، در باره این مورد با ایشان گفتگو کنید. در نظر داشته باشید که واکنش منفعلانه شما سبب تقویت این رفتار از سوی همسرتان می شود. بیان اینکه این رفتار تا چه حد میتواند بر نحوه تعامل شما تاثیر منفی بگذارد، اینکه شما چه فشاری را تحمل می کنید و نهایتا یافتن راهکار، می تواند برای بهبودی رابطه شما مفید باشد. 

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری_ خانه توانگری