پاسخ متنی و صوتی
توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان
دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت
به صورت محرمانه و کاملا خصوصی
با سلام خدمت شما مهناز گرامی
کودک شما در سنی است که علاوه بر توجه و محبت دایمی که باید از سمت شما داشته باشد، در ابتدای مرحله ی خودمختاری و استقلال طلبی قرار گرفته است ؛ به همین دلیل هم ، "مشخصا " می خواهد که شما برایش کاری را انجام دهید و نه شخص دیگر و وقتی هم که شما کاری رو که او از شما خواسته که انجام دهید، تمام تمرکز و توجه تون به او باشد؛ از طرفی دیگر خودش نیز دوست دارد تجربه کند و تجربه ی یک کودک 2 ساله با آزمون و خطاهای زیادی همراه خواهد بود که چگونگی برخورد شما با این تجربیات است که ، کم کم پایه های شخصیت فرزندتان را شکل می دهد. مثلا اگر نگذارید و دائم مانعش شوید یا با بدرفتاری اجازه دهید، ممکن است در سنین بعدی بسیار به شما وابسته شود و از عهده ی کارهایش بدون شما برنیاید و یا لجبازی کند و دائم فکر کند هر کاری که شما مانعش می شوید را باید انجام دهد....هردو واکنش در اثر چگونگی همین برخوردهای اولیه ی شما در مقابل " فرایند استقلال طلبی " که از همین سنین آغاز می شود، بوجود می آید.
در واقع فرزند شما در اولین مرحله از سن " نه " گفتنش قرار دارد. این دوران را با صبوری طی کنید. طوری باشید که او مطمئن شود که هروقت شما را بخواهد، در دسترسش هستید ضمن اینکه دارد تجربیاتی هم می کند.
به زبان ساده تر مثلا وقتی می خواد غذایش را خودش در بشقابش بریزد شرایط را طوری برایش مهیا کنید که خطری برایش نباشد و بهش اجازه بدهید که این کار را انجام دهد ، حتی اگر کمی از غذا بریزد و اگر ریخت بهش بگید " پسرم مامان میتونه بهت کمک کنه ، کمک می خوای ؟ " یعنی وقتی داره تجربه می کنه ، نزارید برید ؛ بیایستید در کنارش ولی نه مثل پاسبان فقط مثل یک مامان حمایت کننده.
تغییر این رفتارهای که در فرزندتان است ممکن است کمی زمان بر باشد ولی حوصله کنید و صبور بمانید .
موارد پیش از گریه و شیون را بررسی کنید و بیشتر در صدد باشید که آن موارد را شناسایی کنید و آنها را حذف کنید اینگونه رفتار کمتر تکرار می شود و هر چقدر رفتار کمتر تکرار شود، تداعی های قبلی در ذهنش " شل تر " می شود.
بنابراین :
1- موارد و مواقعی که این گریه و شیون بیشتر است را در محیط و در رفتار خود، شناسایی کنید و آنها را " حذف " کنید.
2- شرایط و موقعیت تجربه کردن را برایش ایجاد کنید و اگر هست ، از او نگیرید.
3- توجه و حمایت دائمی خود را برایش داشته باشید.
یادتان باشد خانم مهناز گرامی ، شما هم اکنون مشغول بزرگترین پروژه های زندگیتون هستید که " تربیت فرزند دلبندتان " است که این کار هم توجه و تمرکز بالایی لازم دارد هم مهارت زیادی می طلبد و هم می توانید از این " بزرگترین پروژه ی زندگی " لذت ببرید. یادتان باشد شما پس از طی شدن این دوران از رابطه ی مادر- کودک ، دیگر هرگز 2 سالگی قرزندتان را نخواهید دید بلکه حاصل آن را با خود و فرزندتان به مرحله بعدی رشدش می برید.
با تشکر از اعتمادتان پاسخگوی سوالات بعدی شما خواهم بود.
ویدا چیتگر . ارشد روانشناسی . خانه توانگری
با سلام خدمت شما مهناز گرامی
کودک شما در سنی است که علاوه بر توجه و محبت دائمی که باید از سمت شما داشته باشد، در اوایل مرحله ی خود مختاری و استقلال طلبی قرار گرفته است.به همین دلیل هم ، مشخصا می خواهد که فقط شما برایش کاری را انجام دهید و نه شخص دیگری و وقتی هم که دارید کاری رو که او از شما خواسته انجام می دهید، تمام توجه و تمرکزتون متوجه او باشد.
از طرفی دیگر خودش نیز دوست دارد تجربه کند و می دانید تجربه کردن یک کودک 2 ساله ، با آزمون و خطاهای زیادی همراه خواهد بود؛ چگونگی برخورد شما با این تجربیات است که کم کم پایه های شخصیت فرزندتان را شکل می دهد؛ مثلا اگر نگذارید یا مانعش شوید و یا با بدرفتاری بهش اجازه دهید، ممکن است در سنین بعدی یا بسیار به شما وابسته شود و از عهده ی کارهایش بدون شما برنیاید، یا لجباز شود و دائم فکر کند " هر کاری را که شما مانعش می شوید را باید انجام دهد و با زور و پرخاش و بدرفتاری به خواسته اش برسد.هر دو واکنش در اثر چگونگی برخوردهای اولیه ی شما در مقابل همین " فرایند استقلال طلبی" که از این سنین شروع می شود، بوجود می آید.
در واقع فرزند شما در اولین مرحله از سن " نه " گفتن قرار دارد.این دوران را با صبوری طی کنید. طوری باشید که او مطمئن شود که هروقت شما را بخواهد، در دسترسش هستید ضمن اینکه دارد تجربیاتی هم می کند.
به زبان ساده تر مثلا وقتی می خواد غذایش را خودش در بشقابش بریزد شرایط را طوری برایش مهیا کنید که خطری برایش نباشد و بهش اجازه بدهید که این کار را انجام دهد ، حتی اگر کمی از غذا بریزد و اگر ریخت بهش بگید : پسرم مامان میتونه بهت کمک کنه ، کمک می خوای ؟
یعنی وقتی داره تجربه می کنه ، نزارید برید ؛ بیایستید در کنارش ولی نه مثل پاسبان فقط مثل یک مامان حمایت کننده.
تغییر این رفتارهایی که در فرزندتان است ممکن است کمی زمان بر باشد ولی حوصله کنید و صبور بمانید.موارد پیش از گریه و شیون را بررسی کنید و بیشتر در صدد باشید که آن موارد را شناسایی کنید و آنها را حذف کنید اینگونه رفتار کمتر تکرار می شود و هر چقدر رفتار کمتر تکرار شود، تداعی های قبلی در ذهنش شل تر می شود.
بنابراین :
1- موارد و مواقعی که این گریه و شیون بیشتر است را در محیط و در رفتار خود، شناسایی کنید و آنها را شناسایی و حذف کنید.
2-شرایط و موقعیت تجربه کردن را برایش ایجاد کنید و اگر هست ، از او نگیرید.
3- توجه و حمایت دائمی خود را برایش داشته باشید.
یادتان باشد خانم مهناز گرامی ، شما هم اکنون مشغول بزرگترین پروژه های زندگیتون هستید که " تربیت فرزند دلبندتان " است؛ که این کار هم توجه و تمرکز بالایی لازم دارد هم مهارت زیادی می طلبد.
شما می توانید از انجام این " پروژه ی مهم و بزرگ زندگی " لذت هم ببرید. در نظر داشته باشید پس طی کردن این دوره از رابطه ی مادر- کودک، 2 سالگی کودک تان را نخواهید داشت و فقط " حاصل و نتایج " این دوران را با خود و فرزندتان ، به مرحله ی بعدی رشدش می برید.
با تشکر از اعتمادتان پاسخگوی سوالات بعدی شما خواهم بود.
ویدا چیتگر . ارشد روانشناسی . خانه توانگری
پشتیبانی
@Support_tavangary
