سلام نفس گرامی

گاهی اوقات نوع توقعات ما از خودمان به گونه ای است که سبب می شود استرسی بیش از حد توان متحمل شویم و زمانی که به مقصد نزدیک می شویم به یکباره توان و انرژی مواجهه با آن موضوع را از دست می دهیم.

پرسشی که مطرح می شود این است که آیا در تمام امور زندگی اینطور هستید یا فقط نسبت به برخی مسائل مانند همین کنکور ارشد چنین حالاتی را تجربه می کنید؟ 

اگر در تمام مواردی که به نوعی خاص محسوب می شوند چنین شرایطی دارید بهتر است از یک مشاور، کمک حضوری بگیرید تا مسئله، ریشه یابی شود.

اما اگر فقط در مواردی خاص مانند زمان کنکور چنین موردی برای شما پیش آمده، دقت بفرمایید:

• انگیزه خود را از تحصیل در مقطع ارشد چک کنید. با علاقه فردی اقدام کردید یا با توصیه خانواده و اطرافیان؟
• ممکن است شما عمده سرمایه گذاری خود را بر قبولی ارشد نموده باشید و ناخودآگاه نگرانی بابت قبول نشدن داشته باشید و این نگرانی خود را با استرس قبل کنکور و بی تفاوتی حین کنکور نشان دهد (اگه قبول نشم چی میشه؟ جواب والدینم رو چی بدهم؟ دوستانم چی میگن؟ نکنه بقیه قبول بشن من بمونم پشت کنکور؟ و...)
• از خودتان انتظار زیاد داشته باشید، اما نه در مقابل دیگران بلکه در مقابل خودتان . برای خودتان کار کنید، نه برای اثبات توانمندیتان به دیگران. تلاش کنید برای رسیدن به آنچه که مطلوب شما است.
• برای مواردی مثل کنکور برنامه ریزی کنید. گاهی حجم دروس زیاد و خسته کننده می شود و ما نمی توانیم آن را به موقع تمام کنیم. همین تکلیف ناتمام، نوعی استرس ایجاد می کند و اکر این مسئله ادامه یابد ممکن است انگیزه شما را کاهش دهد (هرچقدر تلاش می کنم به نتیجه مطلوب نمی رسم) و به همین دلیل نزدیک به آزمون، انگیزه خود را از دست می دهید.
• لازم نیست ما در همه ی زمینه ها توانمند و بهترین باشیم. همه ما انسانیم و نقاط ضعف و قوت داریم. به انچه که برایتون مطلوب است بیندیشید و برای آن گام بردارید و فقط به رضایت درونی خود فکر کنید تا بتوانید با داشتن برنامه ریزی، جلو بروید.
• 
  

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری