پاسخ متنی و صوتی
توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان
دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت
به صورت محرمانه و کاملا خصوصی
درود بر شما دوست گرامی
نامه تان را خواندم. قابل درک است که شرایط آسانی ندارید.
شریک بودن در روزهای ناخوش مثل اوقات خوش نیست. يكي از روزهاي ناخوش كه ميتواند براي هر فردي پيش بيايد ابتلا به بیماری های مزمن مثل سرطان است.
تقریبا همه بیماران از نظر روانی چند مرحله را طی میکنند؛ انکار، خشم، چانه زنی و در آخر پذیرش بیماری اما موضوع مهم این است که این مراحل در بعضی از بیماران کوتاه و در برخی دیگر بسیار طولانی است. بیمار مبتلا به سرطان در وضعیت معلقی قرار دارد و برای زنده ماندن تقلا میکند. طبیعی است که این شرایط، خانواده این بیماران را نیز تحت تاثیر قرار دهد. چرا که علیرغم پیشرفتهای علم پزشکی، برای خیلی از افراد، این بیماری مترادف از دست دادن عزیزشان است.
داروهای شیمی درمانی نیز گاهی اوقات عوارض سختی را برای بیماران ایجاد می کنند که می تواند بر کارکرد آنها تاثیر بگذارد. دیدن عوارضی مانند بیحالی مزمن و حالت تهوع و افسردگی و عصبی شدن بیماران شیمی درمانی طبعاً مطلوب هیچ خانواده ای نیست و هزینه های سنگینی بر آنها وارد می کند. بنابراین طبیعی است که این آقا حال روحی مانند قبل نداشته باشند و شاید بهتر باشد که شرایط خاص ایشان از سوی شما مورد توجه قرار بگیرد.
خانواده فردی که شیمی درمانی می کند معمولا شرایط روحی مثبتی نخواهند داشت و دائم احساس نگرانی دارند که عزیزشان از دست نرود و یا عوارض شیمی درمانی بر روی او چه خواهد بود و...
چنانچه ایشان را فردی مناسب یافته اید بهتر است با در نظر داشتن مورد خاصی که ایشان با آن مواجه اند سعی در حمایت روحی ایشان داشته باشید، نگاه ترحم آمیز به ایشان یا خواهرش نداشته باشید و به جای آن به ایشان امید دهید که همراهش خواهید بود و می توانید نظر ایشان را نیز در مورد سرانجام رابطه تان جویا شوید تا بتوانید برای آینده تان تصمیم درست و مناسبی بگیرید.
از اعتماد شما سپاسگزارم
علی اکبری-خانه توانگری