سلام

نامه ی ارسالی شما را خواندم و از اعتمادتان ممنونم

قطعا همانطور که خودتان هم می دانید تمرکز طرح واره درمانی روی 5 نیاز اساسی ما انسان هاست. نیاز به امنیت، خودابراز گری، خودمختاری، تفریح، پذیرش محدودیت های واقع بینانه.

سوال من از شما این است در همین رابطه درمانی به نظر شما چقدر از نیازهایتان برآورده می شود؟ چقدر درمانگرتان پاسخگوی نیاز به خودابرازگری و امنیت شما  هستند؟ آیا نیازهای شما در این رابطه تامین می شود یا ناکام می شوند؟

 نوشته اید " متاسفانه رفتارهاشون رو تکرار میکنن و من از ترس و استرس اینکه بارفتارهای دیگر ایشون مواجه بشم، سکوت کردم و درونم اضطراب دارم، ایشون هم سکوت کردن و اصلا هیچ صحبتی نمیکنن. اصلا اجازه نمی دن که در مورد مسائل پیش اومده صحبت کنیم" 

به نظرم خیلی بعید نیست همین رفتار را در بیرون از جلسات درمانی با اطرافیانتان هم داشته باشید اطرافیان شما کاری انجام می دهند و شما از روی ترس و استرس که مبادا رفتار بدتری نشان دهند سکوت می کنید و همین الگو را در جلسات درمانی هم ادامه می دهید

در کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید در صفحات اخر در مورد انتخاب درمانگر مطالبی ارائه شده است که من قسمتی از آن  را تقدیمتان میکنم خودتان تشخیص دهید ایا درمانگرتان را تله ی شما انتخاب کرده است یا تله های شما رابطه درمانی را به سمتی هدایت می کند که بازهم تایید کنید کسی شما را درک نمیکند؟ قطعا تشخیص این به عهده شماست چون خودتان صادقانه می توانید این موارد را بررسی کنید 

ویژگی های درمانگر:

پیدا کردن درمانگری که از لحاظ هیجانی با او سازگار باشید، از اهمیت زیادی برخوردار است. باید درمانگری را پیدا کنید که مهربان، خونگرم و پذیرا باشد، با شما همدلی کند، صداقت داشته باشد، مشکلات شما را درک کند، به او اعتماد کنید و به شما احساس امنیت بدهد. علاوه بر این درمانگر شما باید جسارت داشته باشد که شما را با پیامدهای رفتارتان روبرو کند. اگر درمانگرتان بی احساس، نامعطف، سخت گیر، انتقادگر و بی صداقت است، پس احتیاط کنید

شما به درمانگری نیاز دارید که تا اندازه ای جانشین والدین شما باشد. به عبارتی درمانگر در فرآیند درمان با شناسایی تله های زندگی شما، شرایطی را فراهم میکند که این شرایط، پادزهری نسبی برای مشکلات دوران کودکی تان محسوب می شود. به عنوان مثال: اگر دائما مورد سرزنش قرار گرفته اید، درمانگر به شخصیت شما احترام بگذارد و به شما ارزش قائل شود. اگر از بروز احساس ها و نیازهای خود می ترسید، درمانگر به شما اجازه بدهد که احساس های خود را به زبان بیاورید. اگر در زندگی نظم و انضباط ندارید، درمانگر شما را وادار کند که نظم را رعایت کنید. اگر به دیگران احترام نمی گذارید، درمانگر با تعیین حد و مرزها، شما را وادار به رعایت اصل احترام متقابل کند. البته چنین کاری به معنای این نیست که درمانگر جانشین والدین شود، درمانگر نیز باید مواظب باشد در راه ایجاد چنین شرایطی پا را فراتر از اصول اخلاقی و حرفه ای روان درمانی نگذارد.

تله ها در انتخاب های ما هم اثرگذار هستند حتی انتخاب درمانگر. اگر شما تله ی نقص و شرم داشته باشید ممکن است به دنبال درمانگری عیب جو، کمال گرا و بی عیب و نقص باشید ادامه ی چنین درمانی که تله های شما درمانگر را انتخاب کند میتواند به ضرر شما باشد اگر بتوانید درمانگری پیدا کنید که توانایی برقراری روابط متعادل  را داشته باشد به نفع شماست.

شما به کسی نیاز دارید که بتواند الگویی از بروز درست احساسات باشد و شما را به سمت روابط بین فردی سالم سوق دهد.

سوال آخر من از شما این است تا الان یک میلیون هزینه کردید و طبق نوشته ی خودتان هنوز ایشان صحبتی نکردند و درمان شروع نشده و بیشتر شما صحبت می کنید و حتی رابطه ی درمانی امنی بین شما شکل نگرفته است اگر تا به اینجا هیچ نتیجه ای نگرفته اید و حتی نمیتوانید در مورد مسئله ای که شما را مضطرب کرده صحبت کنید چه چیزی را می خواهید ادامه دهید؟ وقتی هنوز نتوانسته اید در مورد احساساتتان با ایشان صحبت کنید و رفع ابهامات کنید به نظرتان ادامه دادن جلسات چه کمکی به شما می کند؟

میتوانید به این سوالات فکر کنید و اگر متوجه شدید تله های شما باعث انتخاب این درمانگر شده است درمانگرتان را عوض کنید ولی اگر تله های شما رابطه را به سمتی می برد که ثابت کند حتی درمانگر هم نمیتواند شما را درک کند میتوانید همین مسئله را با ایشان مطرح کنید تا به شما کمک کند که ریشه ی این مسئله را در خاطرات، احساسات یا باورهای شما پیدا کنند 

با تشکر

خانه توانگری طوبی

زهرا محمدی