بانوی گرامی سلام

نامه شمارا خواندم. اینکه شما نقش های مختلفی را در زندگی به عهده دارید و سعی می کنید مسئولیتهای مربوط به هر نقش را به عهده بگیرید و انجام دهید نشان می دهد که دختری توانمند هستید.

با اینحال جمله ای مطرح کردید :"البته حق هم دارند چون به هیچکدوم کامل نمیرسم."

منظورتان از کامل  بودن و کامل رسیدن به نقشتان چیست؟

تگر چه اتفاقی بیفتد شما فکر می کنید که نقشهایتان را کامل ایفا کردید؟

و چه معیارهایی در هر کدام دارید؟

آیا معیارهای شما با تواناییها و محدودیت هایتان متناسب هست؟

گاهی ما انتطاراتی که از خودمان داریم اینقدر بالاست که زیر بار آن فشار له و خسته می شویم و این در حالیست که به خاطر محدودیت انسانی -نه بی لیاقتی - از پس آن توقعات برنمی آییم و ابنطور به نظرمان می رسد که هر چه بیشتر تلاش می کنیم کمتر می رسیم و نا امید می شویم..

در حالی که در گام اول اولویت بندی ببن نقشها.. به شما کمک می کند که بتوانید ببن آنها تعادل ایجاد کنید. دوم بپذیرید کا وقتی به اولویت اول می پردازید طبیعی است که اولویتهای بعدی هر کدام باسند درصد کمتری از تایم و انرژی شما صرفشان خواهد شد.. و به تناسب نیازها این اولویت ها نیز می تواند تغییر کند.

و در مرحله بعدی معیارها و انتظارات خود را از هر نقش بررسی کنید تا بببنید چقدر واقعبینانه و چقدر سختگیرانه است تا بتوانید این معیارها و انتظارات را اگر سخت گیرانه است، تعدیل کنید.

با گفتگو با نامزدتان متوجه می شوید که انتظارات ایشان از رابطه و میزان و کیفیت معاشرت چیست.. همینطور می توانید انتظارات خود را نیز بیان کنید و محدودیتهایتان را مطرح کنید تا به توافقی در این خصوص برسید.

کتاب زن بودن اثر تونی گرنت می تواند در این خصوص برای شما مفید باشد.

از اعتماد شما سپاسگزارم

مونا گوشه

خانه توانگری طوبی