سلام سحر گرامی

انکار واقعیت ( که در عرف به اون دروغ می گن ) راهبردی برای کاهش اضطراب و حفظ موجودیت فردی ست. زمانیکه حجمی از واقعیت  با ظرفیت های کنونی فرد همخوانی نداره ، شخص ممکنه دست به انکار اون بزنه تا بتونه از خود در برابر هجوم اضطراب دفاع کنه. تفاوت آن با فریب در این است که آن ناخواسته و این آگاهانه است.  هدف شما از انکار بخش هایی از واقعیت ، حفظ هویت فردی تون در برابر احساسات شدید اضطراب  بوده  نه فریب فرد مقابل. 

بخشیدن به معنای پنهان کردن گذشته و یا فراموش کردن آن نیست. بخشیدن، یعنی قضاوت مهربانانه ی خودتان. 

یعنی رویدادهای رابطه گذشته را بدون خود-سرزنشی مرور کنید. اتفاقاتی که موجبات ناخرسندی شما و فرد مقابل را فراهم کرده را بررسی کنید. نقاط ضعف و یا کاستی ها را بدون انتقاد و سرزنش بپذیرید. بپذیرید که ما در دنیای بی نقصی زندگی نمی کنیم. آدمها نیز کامل و بی نقص نیستند. گاهی موقعیت های خاصی در زندگی موجب انتخاب هایی خاص می شوند. زمانیکه احساس می کنید اشتباه کردید به این معناست که در مرحله تغییرات مثبت قرار گرفته اید. یعنی باور دارید که شما نیز ممکن است اشتباه کنید و در عین حال قادرید مسئولیت آنها را بپذیرید و از کاستی های آن برای جبران ارزشمند روابط آتی استفاده کنید. در این صورت رویارویی با اشتباهات نه به عنوان گناه ، بلکه به عنوان اعلانی برای تغییرات مثبت در آینده است. 

با تشکر از اعتماد شما

شایان غدیری