درود بر شما

توضیحات شما را در هر دو نامه تان خواندم.

ابتدا در خصوص انتخاب همسر توجه بفرمایید:

قبل از هر اقدامی، یکی از مهمترین کارهایی که باید انجام دهید این است که خودتان را درست بشناسید. کسی که خودشناسی می کند، برای زندگی خودش هدف قایل می شود، برنامه ریزی می کند، کمتر تحت تاثیر حرف دیگران مسیر زندگی اش را تغییر می دهد و دوست دارد خودش بداند با زندگی اش چه کار می کند. سپس اطمینان حاصل کنید که واقعا تصمیم دارید ازدواج کنید یا نه و اگر پاسخ مثبت است به چه دلیل؟ بخاطر مسائل مادّی؟ دلنشین بودن ظاهر طرف مقابل؟ شخصیتش؟ یا صرفا برای اینکه از خانه پدری بروید و دیگر مجرد نباشید؟

درخصوص علاقه چند ساله ای که به این آقا داشته اید نیز در نظر داشته باشید:

• ابراز علاقه به ایشان در صوت تمایل این آقا می تواند فرصت آشنایی بیشتر را فراهم کند اما در عین حال نیز ممکن است به دلیل عدم تمایل ایشان، همین ارتباط نیز به طور کامل قطع شود. ولی مزیتش این است که تکلیف شما با زندگی تان روشن خواهد شد و از این بلاتکلیفی بیرون خواهید آمد. می توانید نکات مثبت ایشان را که سبب جلب نظر شما شده به ایشان بگویید و در نهایت دیدگاهتان به ایشان را اعلام نمایید.
• برای اینکه در صورت پاسخ منفی ایشان دچار آسیب نشوید- البته احساس ناکامی وجود خواهد داشت- بهتر است نوع نگرش تان را اصلاح کنید. زیرا این جمله که نوشته اید: من هيچوقت شکست عاطفي نميخورم، می تواند پتانسیل آسیب را در شما ایجاد کند چون شما منتظرید که اتفاقی برایتان نیفتد در صورتی که بعد از ناکامی در رابطه با مسائل عاطفی، حتی ممکن است حالات روحی ما دستخوش تغییراتی شود (که البته سازوکارهای روانی ما در تطابق با فقدانها بسیار مهم است). بهتر اینست که برای خود این حق را قائل باشید که شکست عاطفی هم بخورید ولی بعد از آن خود را بازیابی کرده و تصمیم مناسبی برای آینده خود بگیرید.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری طوبی