پاسخ متنی و صوتی
توسط درمانگران، مشاوران و روانشناسان
دریافت در کمتر از ۲۴ ساعت
به صورت محرمانه و کاملا خصوصی
با سلام
توضیحات شما رو خوندم. از دیدگاه شما در این شش ماه گذشته، صرف نظر از برخی تفاوت ها و اختلافات معمول در یک رابطه، ایشان به معیارها و اولویت های اصلی شما در خصوص این انتخاب نزدیک شده اند؟ چه تغییرات قابل توجهی در این مدت زمان در گرایش شما نسبت به ایشان روی داده؟ در مورد این تغییرات با همدیگه بصورت مشخص گفتگو میکنید؟ به یک چشم انداز مشترک رسیدین؟ با فرمت کاری و احیانا پروژه ای ایشون و دور از همدیگه بودن کنار میاید؟
با توجه به شرایط کاری وی ، و اینکه صرفا 7 روز در ماه رو در تهران هستن و تنها 42 روز در این شش ماه ( با احتساب اینکه هر هفت روز رو در کنار هم باشید ) فرصت آشنایی مستقیم بوده، به نظر میرسه این رابطه، نیازمند زمان بیشتر جهت رسیدن به اشتراک لازم برای اتخاذ این تصمیم باشه. چنانچه با اصلِ این انتخاب واقعا مشکلی ندارید می تونید 6 ماه آینده رو برای ارزیابی جامع و کافی در نظر داشته و این موضوع را به اطلاع یکدیگه برسونید و اینکه این فرصت بستری فراهم کنه تا ایشون نیز تلاش و تمرکز خودشون رو هر چه بیشتر در این محور قرار بدن تا در بازه ی تعیین شده در خصوص آینده این رابطه، به یک توافق مشترک و قطعی برسید.
با تشکر از اعتماد شما
شایان غدیری
ممنونم از توضیحات تکمیلی شما
با توجه به اینکه پس از حدود سه سال از درخواست های مکرر ایشون، به ادامه رابطه جواب مثبت داده اید و به تبع آن ، جایگاهی که در این رابطه برای خود و فرد مقابل متصور بوده اید هم اکنون این سطح از انتظارات شما با میزان پاسخ فعلی ایشان همخوانی نداره. لذا این احساس درونی بی ارزشی و نخواستنی بودن رو تجربه می کنید.
شاید این روزها توی ذهن تون مدام این دیالوگ رد و بدل میشه : که چی شد این همه علاقه و توجه و پیگیری سه ساله ی ایشون برای شکل گیری جدی رابطه ؟ و احتمالا شما پاسخ میدید: برای اینکه لابد من آدم به درد بخور و دوست داشتنی برای او نیستم. دو باور مرکزی : من بی ارزشم و من دوست داشتنی نیستم مدام در ذهنتون زمزمه میشه. و تکرار این زمزمه های شرطی درونی ، باعث ایجاد پالس های منفی در سلسله نورون های عصبی و ایجاد هیجانات منفی از جمله اضطراب ، خود-سرزنش گری ، یاس و ناامیدی میشه.
با توجه به توضیحاتی که ارائه نمودید ارزیابیم اینگونه ست که مشخص نبودن وضعیت زمانی و مکانی شغل ایشان ، گزینه ماندن و یا مهاجرت ، و همچنین فاصله جغرافیایی زیاد در این مقطع زمانی بین شما، چالش قابل توجهی در مسیر پیش رویشان تلقی میشه که ارائه پاسخ قطعی به زمان دقیق خواستگاری رو به تعویق میندازه. طبیعتا شغل های مرتبط با پروژه با توجه به سازوکارها و وابسته بودن اون به تصمیمات حاکم در ارگانهای تصمیم گیرنده ی مرکزی ، کمی با تاخیر و عقب ماندن از برنامه های زمانبندی از پیش تعیین شده همراه میشه. و این خود بر هماهنگی های مورد نظر کارکنان آن سازمان تاثیرگذار خواهد بود.
احساسات شما قابل درکه و حق دارید بابت این وضعیت نگران باشید با این حال واقعیت اینطور به نظر میرسه که این جریانات تحت تاثیر شرایط سخت و پیچیده تصمیم گیری شغلی ایشان باشه نه تعبیر این تغییرات به تقلیل و از دست دادن جایگاه و ارزش درونی تان.
طبیعتاً فاصله زیاد در این مقطع زمانی از رابطه، تاثیرات منفی قابل توجهی رو به جا گذاشته و بر احساسات درونی و واکنش های هیجانی طرفین نیز اثرگذاره.
با این حال پیشنهاد می کنم ضمن در نظر داشتن این جزییات، برای تسهیل در امر تصمیم گیری ، ایشان با همراهی یک مشاور شغلی با صلاحیت و با تخصصِ تئوری تصمیم گیری، بتوانند با اولویت قرار دادن گزینه های موجود و در نظر گرفتن موانع احتمالی ، مناسب ترین و بهینه ترین تصمیم را با مدنظر قرار دادن بازه زمانی تعیین شده در آینده ای نزدیک اتخاذ نمایند. استندبای و کمی استراحت دادن به رابطه در مدت زمانی محدود، جهت کاهش تنش های ناخواسته و ریکاوری احساسات آسیب دیده میتونه برای طرفین سودمند باشه.
با تشکر از اعتماد شما
شایان غدیری