با سلام

به نظر می رسه علی رغم خروج از رابطه با  همسرتان، متاثر از رنج ها و زخم هایی هستید که ایشان در طول  رابطه زناشویی و پس از آن  به شما وارد داشته اند. حق دارید که این مقدار از خشم و نفرت را نسبت به ایشان داشته باشید. او شما را با بی تعهدی اش، از زندگی مشترکی که حق تان بوده محروم کرده. فرزندتان را که بخشی از وجودتان است را تنها می توانید یک روز در هفته ملاقات کنید، نگرانی زیاد از نحوه تربیت ایشان و کمرنگ شدن نقش شما در این میان ،  بخشی از  مشکلاتی ست که با آن روبرو هستید. 

با این حال برخی محدودیت های قانونی نیز ، باعث میشه شما فشار روانی بیشتری را متحمل بشید. هر چند گاهی اوقات بگومگوهای طرفین، موجب میشه فرزندان بیش از پیش قربانی این تنش ها شوند. به شکلی که والدین، برای اجتناب از این شرایط، سعی می کنند فضایی آرام و کم التهاب را مدیریت نمایند تا ضمن حفظ ثبات روانی و اجتماعی فرزند، بتونن فرصت ملاقات های بیشتری رو ترتیب بدن.

اشاره داشتید مدتی ست که به خاطر لجبازی ، فرزندتون رو از شما دور کرده. احتمالا ایشان تحت تاثیر برخی رفتارها و سوءتفاهم های پیش آمده ، برای تحت فشار قرار دادن تان ، این تصمیم را گرفته اند. گاهی ممکن است خشم و نفرت در واکنش هاتون نسبت به ایشان، و رد و بدل شدن برخی صحبت ها، منجر به بروز چنین رفتارهایی بشه. 

ترومای خیانت اتفاقی ست که گاهی زخم آن تا سالها در ذهن شما تداعی میشه. و زمانیکه با چنین مشکلاتی تلاقی پیدا میکنه بیش از گذشته شما را آزار میده.قرار گرفتن مستمر در این شرایط برای شما بسیار پرتنشه. 

میدونم که چه شرایط دشواری را سپری میکنید با این وجود باید تصمیم بگیرید با این احساسات ناخوشایند به شکلی منطقی برخورد نمایید. اونها بخشی از واقعیت های گذشته ای بودن که در حال حاضر دیگر کنار شما نیستن که مجبور باشید هر لحظه نگران تکرار آن باشید. فرصتی ست تا در یک فضایی کم استرس تر و با قرار گرفتن در روابط اجتماعی دوستان و خانواده و همچنین در کنار پسرتون  با این احساسات به مرور کنار بیایید. کمی خویشتن داری در این موقعیت نیز میتونه وضعیت رو به شکلی رقم بزنه تا در یک فضایی آرام و کم تنش ، بتوانید هر چه بیشتر در کنار فرزندتون باشید.

با تشکر از اعتماد شما

شایان غدیری

خانه توانگری طوبی