سلام
سال ٨٣ نامزدکردیم هر دو دانشجو بودیم شوهرم کار نداشت سربازی هم نرفته بود یک سال بعد عقد کردیم سال ٨٩ازدواج کردیم هردو لیسانس هستیم توی این سالها با مشکلات دست و پنجه نرم کردیم خیلی بحث داشتیم من قبلا خودخوری زیاد می کردم یا درباره مساله کوتاه میومدم ٢تادختر داریم ٧ساله و ٣ساله سر کار هم نمی رم
سال ٨٥متوجهه خيانت شدم که شوهرم به واسطه شغلش که تبلیغ می کرد با یه دختر خانمی ارتباط واتس آپی داشت و این خانم چون بیمه ماشین انجام می داد شوهرم هم ایشون رو می دیدن وقتی متوجه رابطه شدم که شوهرم هم شروع کننده بود خیلی داغون شدم بعد از دعوا و ... چاره ای جز موندن ندیدم
سال ٩٥ رابطه با همکار باز هم به صورت اینترنتی این دفعه بدتر حرف های جنسی زده بود و اون خانم هم دوری نمی کرد بلکه دوست داشت ارتباط تلفني هم داشتبا دیدن موبایل شوهرم دوباره داغون شدم بدون ترمیم قبلی
الان دوستش ندارم سر هر مساله ای دعوامون میشه با توجه به اینکه مشاوره می رم الان سردرگمم ذهنم بهم ریخته هست عمرم داره می گذره با دو تا بچه بی اعتماد به شوهرم هستن و دوست داشتنی در وجودم احساس نمی کنم ضمن اینکه در دعواها مدام من رو مقصر می دونه چه بر سر رفتار بچه ها باشه چه خودمون مدام میگه من باید زاویه دیدم رو عوض کنم اگه بچه پا می کوبه زمین از من یاد گرفته و... ولی من میگم رفتار بچه ها نشات گرفته از رفتار هردوی ماست ما باید رفتارمون رو تغییر بدیم ولی ایشون این نظر رو نداره وبسیار آدم خودشیفته ای هست حتی پیامش رو به مشاور نشون دادم ایشون گفتن شوهرتون درباره شما خیلی منفی فکر می کنن. فکر می کنه عقل کله همه باید به حرفش گوش بدن انتظار داره همه ازش عذر خواهی کنن ولی خودش حاضر به چنین کاری نیست از خودش خیلی تعریف می کنه

مهمترین سوال :