دختری هستم ۲۵ ساله که توی تمام این ۲۵ سال تا همین چند ماه پیش هرگز با جنس مخالف رابطه عاطفی نداشتم.. به چند دلیل:۱.رابطه پر از جنگ و جدل پدر و مادرم سبب شده تا من نتونم به جنس مخالف اعتماد کنم و دوست داشتن طرف مقابلم رو باور کنم.. ۲.سواستفاده هایی که از دوستانم تو همچین روابطی میشد و ضربه روحی سختی که بهشون وارد می‌شد باعث شد تا به این باور برسم همه به دنبال لطمه زدن به من هستنو میخوان سود خودشون رو ببرن.. و و و ....
با وجود همه اینها شش ماه پیش تصمیم گرفتم تا با ترسهام روبه‌رو بشم و با شخصی که اظهار میکرد خیلی بهم علاقه داره وارد رابطه شدم.. قبل از رابطه برخوردمون خیلی راحت نبود اما دوستانه بود.. ولی بعد از اون من نه تنها راحتتر نبودم بلکه معذب هم شدم.. ایشون خیلی اهل به اصطلاح قربون صدقه رفتن بود اما من نه.. راستشو بخواین میترسیدم ترکم کنه و من بمونم با احساسی که به پاش ریختم و سرخورده بشم.. راجع به مشکلم باهاش حرف زدمو گفت نمیخواد که عوض بشم و من رو بخاطر چیزی که هستم دوست داره.. به هر حال اون رابطه بخاطر مشکلاتی که از طرف خانواده ها به وجود اومد به سر انجام نرسید اما من حالا ی ترس جدید دارم.. اینکه ایا من میتونم از نظر عاطفی طرفم رو ارضا کنم؟ من واقعا وجودم پر از حس و علاقه بود اما نمیتونستم راحت بیانشون کنم و این نگرانم میکنه.

مهمترین سوال :