سلام آقای دکتر. من یه خانم 43 ساله و مجردم و فعلا به دلیل تحصیل مجدد ساکن شهرستانم. حدود شش ماه پیش کارفرمای دوستم که پزشک هستن و متاهل هستن به من ابراز علاقه کردن و بعد از گذشت حدود 4 ماه من کم اوردم و محرم هم شدیم و البته بگم تا الان رابطه جنسی ای نداشتیم. ایشون مذهبی و متعصبن و من ازادتر زندگی میکنم و معاشرت میکنم و ایشون هم از این مورد خبر داشتن. اربعین که رفته بود کربلا یکی از دوستان قدیمی و اقا منزل من اومدن و من به ایشون نگفتم. حالا از کجا فهمید من نمیدونم ولی امار دقیق از حضور این دوست تو خونه من داد و اینطوری شد که ما دچار مشکل شدیم. تو زمانی که من منکر میشدم و گاهی اصرار به پایان رابطه داشتم ایشون تلاش برای نگه داشتن من میکرد و زمانی که همه چیز گفته شد و سنگها واکنده شد و قرار شد مراعات همو بکنیم ایشون شروع کرد به کمرنگ شدن به بهانه اینکه زمان میخواد تا حسش ترمیم بشه و من هی دچار ترس از دست دادنش میشم و دست و پا میزنم دو هفته اس که حس میکنم عمدا سردی نشون میده که من برم ولی باز کاری میکنه که شک میکنم مثلا بهانه میگیره چرا نمیام تهران تا ببینیم همو یا وقتی میام خودش میاد دنبالم و نمیذاره با کسی دیگه یا تنها برم خونه. یه لحظه کلی مهربون میشه و روز بعدش یه ادم دیگه و بی تفاوت. و اینها همه بعد از اون اتفاق رخ داد. الان بشدت احوالم بده. حس بدی دارم . گاهی از شدت ترس از دست دادنش بی محابا گریه م میگیره . نسبت به خانوادم پرخاشگر شدم و حوصله هیچ جا و هیچ کسی رو ندارم. چیکار کنم دکتر نه دلم میاد رهاش کنم و نه میتونم. نمیخوامم که اون کسی باشه که رهام میکنه . حالم باهاش خوب بود و الان حال بشدت بدی دارم تو کمرنگ بودنش. لطفا راهنماییم کنین

مهمترین سوال :