سلام محمد گرامی

نامه شما را خواندم واز اعتمادتان سپاسگزارم 

انچه من دریافت کردم ابهام بین میزان "در دسترس بودن و نبودن" در رابطه ی عاطفی است

اینکه ما در رابطه مدام بخواهیم در دسترس باشیم (مهرطلبی)یا اینکه با کسی وارد رابطه شویم که در دسترس ما نیست و ما چند روز کلا بی خبر باشیم (رهاشدگی)  هیچ کدام رابطه ای سالم نیست 

انچه هر رابطه ای نیاز دارد تعادل است.  و رابطه ای اگر سالم باشد "ثبات و پیش بینی  پذیر بودن" در آن هست و هر دو طرف به محدودیت های همدیگر احترام میگذارند برای مثال اگر طرف مقابل ما در جلسه ای بود که امکان گفتگو برای 4-5 ساعت را نداشت و ما پریشان می شویم شاید ردی از تله ی رهاشدگی در ما هست که تاب تحمل تنهایی را نداریم و بیشتر از موقعیتی که رخ داده هیجان های منفی مثل خشم، ترس، غم و اضطراب را تجربه می کنیم 

در مورد سوال دوم اینکه اکثر وقت ها پسر آغاز کننده باشد ایا مهرطلبی هست یا نه؟

اول اینکه رابطه وقتی دوطرفه باشد و هر دو تمایل به رابطه داشته باشند پس هر کدام به میزان خودشان میتوانند در  تداوم رابطه نقش داشته باشند. اینکه همیشه یک نفر آغازکننده باشد شاید یکی از علت هایش برای این باشد که اصلا فرصتی به طرف مقابل نمی دهیم  برای اغازکننده بودن و اینکه ما با چه هدفی همیشه آغازکننده هستیم. 

اصلی ترین ترس مهرطلب ها ترس از تنهایی است مهرطلب ها برای اینکه تنهایی را تجربه نکنند به روابط میچسبند و همیشه مطابق میل طرف مقابل رفتار می کنند و محدودیت های خودشان را در نظر نمیگیرند در یک کلام به سختی برایشان مقدور است "نه" بگویند و این رفتار که همیشه نیازهای دیگران را ارجح بر نیازها و خواسته های خودشان می دانند، میتواند آنها را به سمت پرتوقعی جهت دهد 

بسته ی غیرحضوری مجموعه نبوغ عاطفی خانه توانگری  میتواند در داشتن رابطه عاطفی بهتر به شما کمک کند 

با احترام

زهرا محمدی

خانه توانگری طوبی