درود بر شما

ازدواج تصمیم مهمی در زندگی است که می تواند بر سایر ابعاد زندگی ما تاثیر بگذارد، بنابراین لازمست با دقت و تفکر صورت بگیرد.

آنچه که بیش از هر چیز در محتوای نامه تان وجود دارد تردید زیادی است که نسبت به این آقا دارید. 19 سالگی که سن شروع رابطه شما بوده زمانی نبوده که فرایند ایجاد فردیت و کسب بلوغهای ازدواج به طور کامل صورت گرفته باشد. ضمن اینکه شما از همان ابتدا هم تصمیم به ازدواج با ایشان را نداشتید و صرفاً رابطه دوستی را آغاز نمودید. یعنی در سنی که هنوز هیجانات دوره نوجوانی وجود دارد با فردی که تصمیمی درباره او نداشتید جز دوستی معمولی وارد رابطه شدید.

در حال حاضر برای اینکه بتوانید تصمیم مناسبی بگیرید لازمست خود و انتظارات تان از زندگی مشترک و احساستان را به خوبی بشناسید. یعنی شما باید:

• ابتدا بدانید از زندگی مشترک چه می خواهید؟
• چطور شد که به فکر ازدواج با ایشان افتادید؟ چه نکاتی در ایشان بود که شما را به این نتیجه رساند؟
• چه دلایلی سبب تردید شما شده؟
• چک کنید آیا آنچه که مطلوب شماست با شرایط کنونی این آقا همخوانی دارد؟ مثل شرایط اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و...
• مهمترین ملاکهای همسر آینده در نظر شما چیست؟ و این ملاکها را تا چه اندازه در ایشان می بینید؟
• آیا در حال حاضر، ایشان را مناسب ازدواج با خودتان می دانید؟ 
• آیا چشم انداز زندگی با ایشان را برای خود مثبت تلقی می کنید؟

پاسخ صادقانه به پرسشهای بالا می تواند به شما کمک کند که بتوانید تصمیمی آگاهانه بگیرید. شاید برای شما بهتر باشد که ابتدا بلوغهای ازدواج را در خودتان چک کنید و مطمئن شوید آنها را احراز نموده اید، سپس برای تصمیم به این مهمی، در ذهن خود فایلی باز کنید. وقتی خود و ایده آلهای تان را بشناسید، می توانید انتخابی متناسب با اولویت های خود داشته باشید. توجه بفرمایید که مفاهیمی مانند موقعیت مناسب و مورد در حد خودم، مفاهیمی است که به شما برمی گردد. یعنی این شما هستید که با در نظر گرفتن خواسته ها و ارزشهای خود، تعیین می کنید که کدام خواستگار برای شما متناسب تر خواهد بود.

از اعتماد شما سپاسگزارم

علی اکبری-خانه توانگری طوبی