باسلام و احترام

در نامه شما چند نکته مهم و قابل تأمل وجود دارد.اول اینکه شما در یک رابطه طولانی مدت هستید که ۴ سال آن  با دور بودن از پارتنرتان همراه است. رابطه ای که شما در آن بلاتکلیف هستید واین بلاتکلیفی کلافه کننده است . طرف مقابل شما به کشوری مهاجرت کرده اند که باید برای تطابق با فرهنگ و محیط تغییراتی را در الویت ها، اهدافشان ایجاد کنند که حتما این تغییرات در طول این مدت رخ داده است .ضمن اینکه شما در حالی مدت زمان تقریبا طولانی در  انتظار این مهاجرت و پیوستن به ایشان هستیدکه هیچ چیز این مهاجرت برای شما قابل پیش بینی نیست.این در حالیست که اگر حتی تاریخ دقیق سفرتان نیز مشخص بود شما نباید اکنون ودر چنین شرایطی وبا افکار و شناخت قبلی از طرف مقابلتان به فکر ازدواج با ایشان باشید چرا که ١) نباید دوبحث مهم و تقریبا استرس زا مثل ازدواج ومهاجرت با یکدیگر رخ دهد٢) افکار ، اهداف وطرف مقابل شما قطعا تغییراتی داشته اند . بنابراین بهترین وعقلانی ترین اقدام اینست که اول به آن کشور سفر کنید ، بررسی کنید که آیا میتوانید با آن محیط وفرهنگ برای یک عمر زندگی تطابق پیدا کنید ، سپس در رابطه با ازدواج تصمیم بگیرید.

اما یک نکته مهم در رابطه با شما وجود دارد و آن اینست که چه چیزی باعث میشود طی مدت طولانی در رابطه ای بلاتکلیف ونصف ونیمه بمانید؟ چه چیز این رابطه برای شما جذابیت دارد ؟ چرا شما با وجود بلاتکلیفی واز دست دادن انگیزه تان شهامت روشن کردن یا به عبارتی بیرون آمدن از چنین رابطه ای را ندارید؟

بهتر است قبل از اینکه در رابطه تان دچار سوء تفاهم شوید وفرصت های خود را با این انتظار واهی از دست دهید تکلیفتان را روشن کنید چرا که چیزی که تقریبا مشخص است اینست که پارتنرتان در آن کشور تقریبا اهدافش مشخص است وبرای آینده برنامه ای دارد البته منظورم رابطه عاطفی نیست، منظور اینست که شما هم باید به فکر اهداف والویت های خودتان باشید ودل به چیزی که اصلا مشخص نیست نبندید.

با سپاس و احترام

الهه دهقانیان

خانه توانگری طوبی