سلام 

نامه شما را خواندم. 

امیدوارم زمانیکه این پاسخ را میخوانید برایتان کارآمد باشد. 

اکثر آدم ها تله دارند و با تله هایشان سال ها زندگی می کنند. برایتان مثالی می زنم تا به شما بیشتر کمک کند. فرض کنید قرار است وارد اتاقی شوید که به شما می گویند در این اتاق سه مین وجود دارد که اگر پایتان را روی آنها بگذارید منفجر می شوند. آیا جرات وارد شدن به اتاق را دارید؟ آیا به راحتی و بدون استرس می توانید در آن اتاق قدم بگذارید؟ حالا من به شما می گویم این اتاق سه مین دارد و یک مین زیر میز، یک مین جلوی مبل و یک مین دیگر جلوی گلدان گوشه اتاق است الان چطور؟ آیا با استرس کمتری وارد نمی شوید؟ آیا به خودتان نمی گویید می توانم از بقیه فضا استفاده کنم و بهتر است فقط مراقب این سه موقعیت باشم؟ الان کمی شرایط بهتر شده است.

آدم های اطراف ما هم تله دارند گاهی وقت ها ما عامل برانگیزان ناامنی های آنها می شویم فرضا فردی که پارتنر درون گرایی دارد و خودش برون گراست در فضاهایی که باهم هستند ممکن است طرف مقابلش که درونگراست احساس خوشایندی نداشته باشد ما به عنوان فردی برون گرا در آن موقعیت باید حواسمان به پارتنرمان هم باشد نه اینکه بخواهیم از خودمان دفاع کنیم که رفتارهای ما بی منظور است. البته منظورم این نیست که محدود شویم و هیچ کاری نکنیم تا مبادا طرف مقابل ما دچار ناامنی شود. بااین حال می توانیم در موقعیت هایی دست به مدیریت رابطه بزنیم تا با ایجاد اطمینان خاطر برای طرف مقابل اعتماد بیشتری از او جلب کنیم. 

پس  در قدم اول شما می توانید با ایجاد تغییراتی در رفتارتان، ایجاد امنیت بیشتری برای طرف مقابل تان، شنیدن ایشان و نگرانی هایشان و اینکه با هم به جمع بندی برسید که بهتر است در موقعیت بعدی چه واکنشی داشته باشیم که کمتر احساس ناخوشایند تجربه کنیم. 

و در قدم بعدی می توانید بررسی کنید کدام رفتارهای شما، به تقویت این رفتار ایشان کمک می کند؟ یعنی گاهی طرف مقابل ما رفتار ناکارآمدی نشان می دهد و بعد آن رفتار مدام در رابطه تکرار می شود که اینجا می تواند نوع برخورد ما با آن رفتارِ اشتباه، باعث تقویت آن گردد. شاید جایی لازم است بالغانه رفتار کنیم و اجازه دهیم دیگران پیامدهای رفتارشان را تجربه کنند یعنی لازم نیست وارد بازی ایشان شوید و وقتی نقش قربانی را می گیرند رابین هودشان شوید و یا زمانی که تهدیدتان می کنند و جلاد می شوند شما نقش قربانی را بگیرید میتوانید با مسئولیت پذیری به شکل بالغانه تری رفتار کنید.

سوال من از شما اینه که من باید چه کار کنم؟

ابتدا مراقب باشید عامل برانگیزانی برای تله های ایشان نباشید

با ایشان گفتگو داشته باشید. بخشی از گفتگو این است که ابتدا شنونده ای بادقت باشید تا بتوانید نگرانی های ایشان را بیابید و بعد درباره ی آنها باهم گفتگو کنید.

و در آخر وارد نقش قربانی و رابین هود نشوید و بالغانه در این رابطه رفتار کنید که برای این مورد به شما درس غیرحضوری امپراطوری رابطه را پیشنهاد می کنم که می تواند برایتان کاربردی و مفید باشد. 

باتشکر

زهرا محمدی- خانه توانگری طوبی