همراه گرامی

نگاشته شما را مطالعه کردم

بیشتر مردم در زندگیشان هیجانات شدید و غیر قابل کنترل را تجربه کرده‌اند و در چنین مواقعی ، شخص بسیار مایل است شدت خشم ، غم اضطراب و ناامیدی تحت کنترل او باشد. ممکن است شدت هیجانات بر رفتار و طرز برخورد فرد به گونه‌ای تاثیر بگذارد که موجب رنجش و ناراحتی خود و اطرافیانش شود.

هیجانات ما پلی به درون ناخودآگاه ما هستند. ابتدا باید به آنها بهای بیشتری بدهید و آنها را بپذیرید. 

پذیرش اولین قدم برای تغییر است. 

برای کنترل هیجانات روش های زیادی وجود دارد. هرچند که آسیب های کودکی  را به هیچوجه نباید نادیده گرفت.

• 1. از چگونگی تنفس خویش آگاه باشید. تنفس آرام و عمیق داشته باشید. با این عمل ساده بطور طبیعی می‌توان ضربان قلب و فعالیت ذهن را آرام کرد. هر نوع انقباضی را در بدنتان بخصوص عضلات ، شانه‌ها ، گردن و فک را بررسی و تعدیل کند.
• 2. سعی کنید بر هیجانات خود مسلط باشید. هنگامی که با دیگران هستید زمان مناسبی برای ابراز هیجانات شدیدتان نیست. بنابراین از آنها پوزش بخواهید و برای مدتی از آنها دور شوید. به آنها بگوید که احتیاج به زمانی دارید تا بر اعصابتان مسلط شوید و چند لحظه دیگر برگردید.
• 3. حتما با افرادی دلسوز و مجرب ارتباط داشته باشید و مشکلات خود را با آنها در میان بگذارید. چنین ارتباطی به شما کمک خواهد کرد تا در حس و رفتارتان تعادلی برقرار کنید و احساس تنهایی و انزوا نکنید.
• 4. روش دیگری در کنترل کردن هیجانات ، ثبت آنها در دفتر یادداشت روزانه است.
• 5. اگر موضوعی برای شما بسیار اهمیت دارد، آنرا بی‌پرده با دیگران مطرح کنید، اما قبلا درباره آن موضوع و موقعیت خود خوب فکر کنید. به یاد داشته باشید که تغییر در ارتباطات به مرور زمان رخ می‌دهد و صحیح نیست که این تغییر بر اساس اصول غیر منطقی و یا هیجانات زودگذر باشد.
• 6. با خودتان مهربان باشید. فرصتهای اضافی کوتاهی که دارید، فعالیتهای مورد علاقه خود را انجام دهید. در این فاصله زمانی ، ذهن شما آرامش لازم را باز خواهد یافت.
• 7. سعی کنید برای مدت کوتاهی به موضوعی که باعث آشفتگی شما شده است، فکر نکنید. چرا که در چنین شرایطی ذهن قدرت تصمیم گیری صحیح را ندارد و در زمانی مناسب که آرامش بیشتری دارید، بطور صحیح راه حلی برای مشکل و ناراحتی‌تان پیدا کنید. با انجام دادن فعالیتهای فیزیکی از قبیل ورزش کردن و کلاس رفتن و کار سخت انجام دادن خود را خسته نموده و توجه و تمرکز خود را به آنها معطوف سازید.

احتمال اینکه حساسیت ها و ناراحتیهای شما در مواقعی که زیر سوال میروید، مربوط به کودکی تان باشد خیلی زیاد است. 

شاید نیاز به پذیرش و دیده شدن شما از طرف والدین آسیب دیده و ارضا نشده است که شما همچین حسی دارید. 

من به شما خواندن کتابی را پیشنهاد میدهم که کمک زیادی در این زمینه به شما خواهد کرد. 

اگر سوال بیشتری در این زمینه داشتید میتوانید در قالب پرسش های طلایی یا نقره ای دوباره مطرح کرده و جواب بگیرید. 

قدردان اعتمادتان هستیم

سارا میرزامحمدی 

خانه توانگری طوبی