سلام

وقت شما بخیر

نوشته تان را خواندم. ابتدا بابت تاخیر در ارسال پاسخ، پوزش می خواهم. نمی دانم اکنون در چه شرایطی هستید. امیدوارم در وضعیتی باشید که احساس بهتری به همراه داشته و توانسته باشید تصمیم موثر و کارامدی را اتخاذ کرده باشید.

با توجه به علائم و شدت نشانه های موجود ؛ به نظر می رسد این رابطه به مرحله بحران رسیده است و لازم است مداخلات لازم صورت پذیرد. خروج از این رابطه زمانیکه شما را با محدودیت ها و موانعی نیز مواجه خواهد کرد سخت و دشوار است.  داشتن منابع حمایتی ( روانی-اجتماعی و مالی ) در شرایطی که این متن را برایمان ارسال کرده اید مساله حائز اهمیتی ست. با این حال به نظر می رسد تنش ها ، خشونت ها و بی تفاوتی های تکرار شونده در این رابطه این ضرورت را برای شما ایجاب نموده تا از تداوم بیشتر آن پیشگیری نمایید. 

تجربه میزانی از آسیب در برون رفت از چنین روابطی اجتناب ناپذیر است. با این وجود،  پیشنهاد می شود در چنین وضعیت هایی ارتباط خود را با خانواده و منابع حمایتی کارامد و حرفه ای ، حفظ نمایید. در عین حال ،چنانچه نکاتی هست که می خواهید مطرح نمایید آن را برایمان ارسال نمایید تا با آگاهی از وضعیت واقعی کنونی تان ، نکات و راهبردهای مرتبط و موثر ارائه گردد. 

با تشکر از شما

شایان غدیری