همراه گرامی

نوشته شما را خواندم

شرایط سختی را  تحمل میکنید.  به نظر میرسد همسر شما از دسته آدمهایی است که اهل ابراز احساسات و هیجانات نیست. این تیپ افراد آدمهایی کاملا طبیعی هستند که نمی‌توانند عمیق‌ترین احساسات خود را به کسی بروز دهند و به ندرت به موضوعات عشقی علاقه نشان می‌دهند یا احساس خود را با کسی در میان می‌گذارند. آنها ممکن است نیاز به توجه داشته باشند اما هرگز نمی‌توانند پیوند عاطفی درست و حسابی با کسی برقرار کنند.

باید دلایل اصلی سردی و بی تفاوتی ایشان را پیدا کنید زیرا این مسئله میتواند دلایل زیادی داشته باشد و برای هرکدام راه حل متفاوتی نیاز است. 

مثلا افرادی که بینهایت خودخواهند و می‌خواهند به موقعیت خاصی دست پیدا کنند ممکن است تا زمانی که به رویاها و خواسته‌های خود نرسند نتوانند احساس واقعی خود را بروز دهند. کسانی هم هستند که در پی یک طلاق یا شکست عشقی یا یک رابطه‌ی بد و ناخوشایند، ترس‌های روحی و هیجانی دارند. برای این اشخاص، سازش و عاطفه نشان دادن به یک نفر دیگر و داشتن رابطه‌ای معقول و خوشایند بینهایت دشوار است. و همه‌ی اینها باعث می‌شود اگر بهانه یا دلیل سرد بودن‌شان مزمن و پیچیده شود، کسی نتواند ذره‌ای در قلب‌شان رخنه کند.

اگر احساس می‌کنید چیزی در رابطه‌‌تان کم دارید ممکن است علتش نداشتن ارتباط عاطفی از طرف مقابل باشد.

یا اگر همسر شما هرگز شما را در سفرها و برنامه‌ها و سایر فعالیت‌هایش شرکت نمی‌دهد پس این احتمال بسیار زیاد است که آدم سرسختی از جهت عاطفی باشد. چنین افرادی همیشه دوست دارند فاصله‌ی خود را با دیگران حفظ کنند و برای شناخت و نزدیک شدن به طرف مقابل هیچ کوششی نمی‌کنند. تنها بودن و به تنهایی انجام دادن کارها آنها را از درگیری‌های عاطفی مصون نگه می‌دارد و این همان چیزی است که به دنبالش هستند و به آنها آرامش می‌دهد.

و یا مثلا اگر او نه تنها قدمی برای حفظ رابطه‌تان برنمی‌دارد بلکه از تمام مسئولیت‌ها نیز فرار می‌کند. او خودش تعهدی نمی‌پذیرد و بابت هر مشکل و مسئله‌ای که پیش بیاید مستقیما شما را عتاب و سرزنش می‌کند. چنین مردی نقش خود را در رابطه کاملا نادیده می‌گیرد و مدام به شما یادآوری می‌کند چه اشتباهاتی مرتکب شده‌اید و چگونه بد عمل کرده‌اید. همسری که از زیر بار مسئولیت‌هایش شانه خالی می‌کند بهتر است به هر قیمتی که شده کاملا از زندگی شما خارج شود.

مردی که هیچ سرمایه گذاری عاطفی در رابطه‌ی زناشویی‌اش نمی‌کند کاری هم برای حفظ آن نخواهد کرد. او هرگز گفتگویی را شروع نمی‌کند و همیشه فقط از خودش حرف می‌زند و علاقه‌ای نسبت به زندگی‌اش نشان نمی‌دهد. این مرد سالگردها یا اتفاقاتی را که برای شما مهم‌ هستند به یاد ندارد و انگار به هیچ طریقی نمی‌توانید دلش را نرم کنید.

بعضی از مردها از کمبود اعتماد به نفس رنج می‌برند و به راحتی نمی‌توانند خود واقعی‌شان را نشان دهند. آنها همیشه پشت دیواری که برای خود ساخته‌اند پنهان می‌شوند و به ندرت چیزی از خود بروز می‌دهند که باعث بشود شما به ضعف‌های‌شان پی ببرید. برای یک زن واقعا خشمگین کننده و ناامید کننده است که مرد واقعی ِ پنهان شده پشت دیوار را ببیند اما اگر متوجه شدید همسرتان خودش را پشت حصاری خود ساخته مخفی می‌کند باید بدانید همیشه هم مشکل از عدم ارتباط نیست که این دیوار را می‌سازد بلکه ممکن است مرد شما از این بترسد که مبادا شما به ضعف‌هایش واقف شوید و دیگر او را دوست نداشته باشید. و برای همین هرگز از عمیق‌ترین و واقعی‌ترین احساسات و رازهای خود با شما حرفی نزند.

عشق، محبت، توجه، فداکاری و ... همه‌ی اینها فقط از جانب شما هستند و این شما هستید که تمام اینها را نثار همسرتان می‌کنید. اما در یک رابطه اگر شما تنها کسی باشید که تمام وقت و انرژی و عشق‌تان را صرف کنید و هیچ تعاملی بین شما نباشد و همسرتان فقط مانند یک گیرنده عمل کند، اصلا درست نیست. عشق تابع یک سیستم پایاپای است پس نمی‌توانید انتظار داشته باشید با این شرایط معامله‌ای صورت بگیرد.

اگر می‌دانید که همسرتان شما را دوست دارد اما انگار به دلایلی که نمی‌دانید چیست از شما دوری می‌کند پس سعی کنید این دلایل را پیدا کنید. بعضی از مردها به صورت خود نقابی میزنند تا ضعف‌‌های‌شان را پنهان کنند. آنها می‌خواهند تصویر خوبی را که از خود در ذهن شما ساخته‌اند حفظ کنند تا همچنان دوست‌شان داشته باشید. این مردها فقط با نشان دادن جنبه‌های قوی خود به شما اعتمادتان را جلب می‌کنند. در چنین شرایطی شما باید به او نشان دهید که دوستش دارید و او را با تمام خوبی‌ها و بدی‌هایش می‌پذیرید. او باید بداند که ضعف داشتن هیچ ایرادی ندارد و شما در هر موقعیتی از او و انتخاب‌هایش حمایت خواهید کرد.

رک و راست سوال کنید

اگر احساس می‌کنید همسرتان قبلا اینگونه نبوده که احساس و عواطفش را بروز ندهد و این اتفاقی است که اخیرا می‌افتد پس با او حرف بزنید. از او بپرسید چه مشکلی برایش پیش آمده و دلیل تغییر رفتارش چیست. برایش بگویید نسبت به این تغییر ناگهانی‌اش چه حسی دارید و آماده‌اید حرفهایش را بشنوید حتی اگر بسیار ناخوشایند و تلخ باشند. اگر با شما راحت حرف زد و چیزی گفت که دوست نداشتید بشنوید، عصبانی نشوید و سرزنشش نکنید. با عصبانیت واکنش نشان دادن باعث می‌شود او در لاک خود بیشتر فرو برود و هرگز در مورد چیزی با شما گفتگو نکند. همیشه با صبر و حوصله به او گوش بدهید، با هم بنشینید و ببینید چطور می‌توانید مشکل را برطرف کنید.

شما روش خود را تغییر دهید

اگر حرف زدن با او فایده‌ای نداشت پس سعی کنید به او کمی فرصت بدهید. ما اغلب برای فکر کردن به مسائل‌مان و سبک و سنگین کردن انتخاب‌های‌مان به زمان نیاز داریم. به او زمان بدهید، حتما خودش مشکل را حل کرده و به طرف شما برخواهد گشت و از شما بابت صبوری‌تان ممنون خواهد بود. برای حرف زدن او را در منگنه نگذارید و در عوض تمرکز و توجه را به سمت خودتان تغییر دهید و به خودتان بپردازید. به سرگرمی‌های خودتان مشغول باشید و او را موقتا رها کنید.

سعی نکنید اصلاحش کنید

بیشتر خانمها تمایل دارند و سعی می‌کنند مردها را تغییر دهند و امیدوارند که از آنها آدمهای بهتری بسازند. اما این را نمی‌دانند که نمی‌توان کسی را واقعا تغییر داد. اگر چیزی در همسرتان هست که دوستش ندارید، علتش را از خودتان بپرسید. ببینید می‌توانید از آن چشم پوشی کنید یا به آن عادت کنید؟ تلاش برای تغییر دادن مردها فقط باعث تحقیرش خواهد شد، نه عشق ورزی‌اش به شما! اگر همسرتان را دوست دارید پس یاد بگیرید کمبودهایش را هم بپذیرید و با او ادامه بدهید.

اگر همسرتان علی رغم تمام تلاش‌های‌ شما همچنان پشت سد احساسات باقی ماند پس زمان آن است که رابطه‌تان را جدی ارزیابی کنید. اگر ادامه‌ی رابطه با او برای‌تان واقعا ممکن نیست پس برای‌تان می‌گوییم چگونه تمامش کنید.

از خودتان سوال کنید

ما می‌دانیم که ناگهان خاتمه دادن به یک رابطه، توصیه‌ی ایده آلی نیست. برای پذیرفتن این واقعیت تلخ و چنین اقدامی به زمان نیاز است. اغلب این اتفاق می‌افتد که حتی بعد از پایان دادن رابطه، زنها خود را در موضع ضعف می‌بینند، پس قبل از اینکه همه چیز را تمام کنید از خودتان بپرسید آیا به اندازه کافی تلاش کرده‌اید دلیل فاصله گرفتن طرف مقابل‌تان را پیدا کنید. خودتان را بررسی کنید و ببینید آیا این شما هستید که دسترسی عاطفی به شما ممکن نیست یا همسرتان؟ هر وقت توانستید رک و راست به خودتان جواب بدهید، می‌توانید بفهمید قدم بعدی‌تان چه باید باشد.

فاصله بگیرید

اگر مطمئنید که تمام تلاش خود را برای نجات رابطه‌تان کرده‌اید اما نتیجه‌ای نگرفتید، تنها راه این است که شروع کنید به فاصله گرفتن. باید مطمئن باشید که دیگر نمی‌توانید تنها کسی باشید که برای حفظ رابطه تلاش می‌کند و همسرتان هم باید درک کند که دیگر نمی‌تواند شما را نادیده بگیرد.

ژست‌های احساسی نگیرید و واقع بین باشید

اگر تا به حال به تنهایی تمام کارهای خانه را انجام می‌دادید و هیچ کمکی از طرف مقابل دریافت نمی‌کردید، دیگر این کار را نکنید و یک تنه پیش نروید. دوباره امتحانش کنید؛ گاهی از همسرتان بخواهید شام درست کند، در کاری به شما کمک بکند و به او بگویید از چه راههایی می‌تواند به رابطه‌تان کمک کند، کناره گیری او را به حساب تنبلی او نگذارید. دقیق و جدی باشید و ببینید آیا درخواست شما را می‌پذیرد و با شما سهیم می‌شود یا بازهم به شما بی‌اعتنایی می‌کند.

به او نشان دهید که تصمیم خود را گرفته‌اید

با خودتان و زندگی‌تان روراست باشید، وقتی از او فاصله بگیرید احتمالا سعی می‌کند شما را برگرداند و کمی هم از خود علاقه و توجه نشان می‌دهد و از عادتش تا حدودی فاصله می‌گیرد. نبودن شما مطمئنا تلنگری برای اوست؛ به شما پیام می‌دهد، با شما تماس می‌‌گیرد و ...، اما اگر تصمیم‌تان جدی است پس باید به هیچکدام‌شان توجه نشان ندهید. این زمانی است که باید اراده‌تان را نشان بدهید و فریب وعده‌هایش را نخورید. مردهایی که راه قلب‌شان را بسته‌اند هرگز گزینه‌ی خوبی برای زندگی نیستند.

خودتان را دوست داشته باشید

این طبیعی است که یک زن خودش را در رابطه گم کند و فقط به مردی فکر کند که عاشق اوست. اما وقتی که می‌دانید از مردی که احساسی به شما بروز نمی‌دهد چیزی نصیب‌تان نخواهد شد، پس دلیلی ندارد خودتان را وقف او بکنید. دیگر از او محبت گدایی نکنید و کاری کنید که خودتان از انجامش لذت می‌برید. بگذارید متوجه شود که بدون او هم حال‌تان خوب است و وابستگی عاطفی به او ندارید.

امیدوارم این موارد در زندگی کنونی شما کمک کننده باشند. 

قدردان اعتمادتان هستیم

سارا میرزامحمدی

خانه توانگری طوبی