سلام.
من دختری ۲۹ ساله هستم که تقریبا ۴ ساله ازدواج کردم و ۷ ساله شاغل هستم. روی هر کاری دست میذارم مطمئنم که به نتیجه می رسم و تا به حال نشده توی کاری شکست بخورم. حتی اگر بلد هم نباشم توی کمترین زمان به بهترین شکل یاد میگیرم و انجامش میدم‌. هنرمندم (نقاشی،هنردستی،هنردیجیتال و ...). مسئول شبکه مدرسه. معلم کامپیوتر.
مهر طلبی، کمال گرایی منفی رو در وجودم شناختم و سعی در بهبودش دارم. با وجود دو خواهر بزرگتر، کودکی تنهایی داشتم و وابسته به مادری شاغل بودم. کودک آزرده ای درونم داشتم که بیشتر بهش توجه میکنم.
دو دوره افسردگی رو گذروندم. دوره اول ۲۰ سالگی که تقریبا خفیف بود. دوره دوم ۲۸ سالگی که تقریبا ۵ ماه طول کشید و داغونم کرد.
هیچکس جز خودم نتونست از زمین بلندم کنه. هیچکس نمیفهمید چمه. حتی خودم هم نمیتونستم توضیح بدم. گرفتگی گردن و پشت سر، دائم همراهم بود و مرگ رو جلوی چشمم میدیدم.
با ورزش، مشاوره، کتاب و... سرپا شدم.
احساس می کنم درون یک لوپ افتادم و هر چند سال تکرار خواهد شد و ترس از بازگشت مجدد و شدیدتر آن دارم.
برای پیشگیری چه کنم؟

مهمترین سوال :
برای پیشگیری از افسردگی مجدد چه باید کرد؟
با وجود اعتقاد و انجام واجبات دین اسلام، فکرهای نامربوط درباره فلسفه زندگی، وجود خدا، آخرت و ... در ذهنم در دو مرحله افسردگی به وجود می آمد که بیش از حد زمینم زد. برای پیشگیری از بروز مجدد آن چه کنم؟